Dag 1

Ja we gaan gewoon weer door, toch een paar dagen naar de Eifel. We zouden om 8:00 gaan rijden. Ik was voor mijn doen vroeg op…. je raad het al. Rond 8:00 uur reden we van de N11 net de A12 op.

We reden tot de Duitse grens op de snelweg, hoofdzakelijk de A2. Deel 1 van de route zou stoppen bij een restaurant. We zouden er rond 10:00 uur zijn, alles klopte! Maar die zaak was gesloten. Eerste even tanken voor € 1,28 per liter (let op dit is inclusief wegenbelasting)

Deel 2 geladen, en opzoek naar een koffietent. Dat valt niet mee zo op maandagochtend! Linda ziet er gelukkig één, lekker koffie met gebak. Het was inmiddels 11:30 en dan gaat er wel weet wat in. Deel 2 van de route ging lekker binnen door. 

Uiteraard ook weer diverse omleiding, we hebben weer meer gezien zullen maar zeggen. En toch te vroeg bij het hotel komen. We waren er 14:15 uur en je kon pas om vier uur inchecken.

En voor de garage stond de eigenaar van het hotel een lekke band te repareren en was zichtbaar super sacherijnig. Gelukkig mocht ik de motor alvast binnen zetten.

Wij gingen er snel vandoor, bij een supermarkt een broodje halen en koffie. Daarna nog even langs het restaurant om te vragen hoe laat we welkom waren, we wisten het niet meer. Om 18:30 uur een mooie tijd.

Overal waar je naar binnen moet moet je hier een mondkapje op. Wel leuk om de verschillende mondkapjes te zien. Bijna iedereen heeft een andere.

Om vier uur gingen wij terug naar het hotel om in te checken. Het leek wel of er een knop omgezet was bij die kerel. Afijn hij kan wel praten maar alleen tijdens werktijd.

Om half zeven heerlijk wezen eten in Knaup’s weinstube. Met heerlijke moezel wijn erbij. Op de terug weg nog even langs de moezel gelopen en in het hotel nog een bakkie koffie genomen..

>–<

Dag 2

Ik had alles een beetje gepland, de heen reis en de routes die we gingen rijden en op donderdag zouden we naar Trier gaan. Na het ontbijt weer terug naar de kamer om onze motorpakken aan te trekken. 

Maar het was vandaag zulk mooi weer, laten we vandaag naar Trier gaan. Een korte broek onder de motor broek en gaan. Ik zet de donderdag route erin en we rijden het dorp door. Maar je raad het al. We waren het dorp nog niet uit en gelijk een omleiding en een flinke ook nog.

De omleiding was zeker geen verkeerde weg. Lekker door de bossen en langzaam kwamen we weer terug op de route.

We reden helemaal langs de moezel naar Trier, de oudste stad van Duitsland. Er staan nog bouwwerken van de Romeinen. De zwarte poort (hij heet zo omdat hij zwart geworden is) heeft niets met racisme te maken! Maar die is zo kolossaal en zo leuk om hem te bezichtigen, jammer dat er nog mensen het nodig vinden om hun namen overal in te krassen..

Het volgende object was de basiliek/lievevrouwekerk ook gigantisch groot en mooi, in Duitsland gratis te bezoeken. Uiteraard ook daar voor onze vaders, en iedereen die ons lief is een kaarsje gebrand. Een mooie gewoonte vinden wij.

Vervolgens gingen wij naar het Romeinse Kaisserthermen. Ook heel bijzonder om te bekijken, ondergrondse gangen. Al staan er veel steigers voor de restauratie.

We wandelen weer door naar de Romeinse brug, de stad is ontstaan na aanleg van de brug. De Romeinen hebben de eerste brug al een keer vervangen. Wie zeiden dat toch “rare jongens die Romeinen”

We gingen opzoek waar we motor geplaatst hadden, natuurlijk gevonden. Het te warm om die korten broek aan te houden onder de motorbroek. Staan we gewoon in onze onderbroek in Trier! Eerst nog even de motor vullen met goedkopen naft en op naar Treis-Karden weer langs de moezel (kijken of Garmin een route kan omdraaien.)

We waren vrij laat terug 19:30 het was een uitdaging om nog voer te scoren. Maar een leuke pizza tent gevonden.

>–<

Dag 3

Vanochtend zag het er een beetje somber uit qua weer. Het regende een beetje, niet heel hard. Maar tijdens het ontbijt werd er gezegd dat er schuim op de weg lag. Dat wil zeggen dat het glad is.

We lopen na het ontbijt naar de kamer, in dit dorp is dus niets te doen en dan een dag op de kamer hangen is ook niet ons ding! Ik loop het naar het balkon, en vond de regen mee vallen, ik leg de route naast het scherm van buienradar en zie dat we de goede kan op gaan.

Dus de motorpakken aan en er vandoor. De eerste stop was in Bellstein, een leuk oud moezel dorpje. Met van die vakwerkhuizen. We klommen naar boven om burg Metternich te bekijken en daar koffie te nuttigen. Het was klim, maar zeker de moeite waard.

We stappen weer op de motor en vervolgen weer de route. Over die heerlijke bergwegen slingeren naar stop 2. Maar wel even lunchen (gisteren over geslagen) we stoppen bij een Netto, Linda gaat broodjes halen.

Ik zie twee Russische legertrucks staan en daarbij denk weer aan de vakantie in Cuba, we gingen op excursie met zo’n wagen (Russische massage.) Even een foto gemaakt.

Na het eten komen we bij stop 2 een ruïne van burg Ulmen, gelegen aan één van de velen kratermeren in de Eifel. Op naar stop 3.

Dit was op de weg naar het hotel, wel gevonden maar door de nattigheid niet goed te bereiken het was een leikuil de weg ernaartoe zag al overal lei uit de grond steken.

We rijden de laatste kilometers naar het hotel. Even omkleden en wat drinken beneden in het hotel wat drinken. Daarna nog ergens een hapje gegeten.

>–<

Dag 4

Vandaag een route van het hotel geprobeerd, normaal maak ik mijn eigen routes. Maar misschien wel leuk de route van iemand anders te rijden.

Tijdens het ontbijt begon het, de eigenaar begon over zijn routes, dat hij speciaal routes gemaakt voor grote motoren. De Goldwing scoort nooit hoog bij motorrijders. Het zal mij een worst zijn, ik Volg ze overal.

Ik denk dat de meeste een grindpad of een karrenspoor niet in rijden, ik doe daar niet moeilijk over. Het gezever daar gelaten we gaan rijden.

Het was echte stralend weer vandaag, we rijden een dorpje in en ik zie een leuk koffie adres. Ik parkeer … naast drie van die BMW rs1200 met van die snavels.

Heerlijk gebak en koffie. En zelfs broodjes voor de lunch. We waren klaar voor vertrek. Maar de Duitse BMW garde ging opstijgen. Ik zeg tegen Linda wacht even tot hun weg zijn. 

Natuurlijk moesten even kijken naar de GoldWing, maar ze moesten er om lachen. Het zij zo, wij rijden er heerlijk op. De route was mooi, veel bergwegen met veel haarspeldbochten echt genieten. Wat is dit een geweldige omgeving.

We zien een mooi uitkijk punt over de moezel en stoppen even, we hadden alle tijd een uitzicht over Piesport bij zulk mooi weer. Ik weet niet wat wij gedaan hebben om dit te verdienen. We rijden weer een stuk verder, we slingeren naar beneden naar de moezel.

Over de brug en weer naar boven. We vinden een leuk bankje voor de lunch. Heel leuk in de schaduw van een boompje met een view. En iedereen die lang komt kijkt even naar de motor. Terwijl hij inmiddels te goor is om beet te pakken.

We gooien nog even de motor vol met naft (€ 1,19) voor we terug rijden. Bij terug in het hotel even de route door genomen en rap naar boven om die pakken uit te trekken en even bij te komen.

Even een biertje en even bij praten in het hotel en via een leuk omweg liepen weer naar Weingut Knaup, waar we graag eten. Echt super.

En gelijk 6 flessen witte wijn mee genomen. Morgen is de laatste vakantiedag, de tassen zijn gepakt we genieten nog even na van deze dagen. Voor wie nog naar Duitsland gaat, zorg dat je geld bij je hebt en mondkapjes!

>–<

Dag 5

De laatste dag, vandaag rijden we terug naar huis. Niet helemaal binnendoor, er waren ook nog drie stops om te bekijken. Een dag is slechts maar een aantal uur. De eerste stop was een begraafplaats waar vooral Duitse soldaten lagen bij Hürtgen. Zonde van al dit leed aan beide kanten.

Vlak bij deze begraafplaats liggen diverse bunker en gedenkstenen. We zijn tot één bunker door gelopen het begon opeens flink te regenen. Gelukkig van korte duur. We lopen weer terug naar de brommer. En gaan opzoek naar voedsel voor de lunch, dat viel hier een beetje tegen. En al snel worden we de snelweg op genavigeerd.

En gelijk op de oprit ook gelijk een afrit naar een tankstation en restaurant. Wij lopen naar binnen, bijna automatisch doen we ons mondkapje om. Restaurant bleek alleen maar vette muk te verkopen, dan maar een paar broodjes halen bij het tankstation. Bij de motor een hapje eten met koffie.

Linda vraagt of we al bijna in België zijn, ik kijk de weg op en zie het bord Welkom in België staan en zeg ja hoor kijk maar.

De volgende de Amerikaanse begraafplaats Henri Chapelle vandaar de omweg door België. Toch nog drie dingen kunnen bekijken op de terugweg. Over de tweede Wereldoorlog is nog zoveel te zien.

We rijden bij Maastricht de A2 open volgen die tot de A12 de snelweg is niet ons ding. Maar het schiet wel lekker op, maar één file gelukkig lieten ze ons tussen door rijden. 

Bij Bodegraven schieten we de N11 op en voor je het weet rijden weer langs de ‘Rode wip’ bijna thuis. 17:30 waren we thuis, uitpakken douchen eten en op naar Zwanenburg voor een verjaardag….