Dag 1
Het ging allemaal weer raar, het plan was om een weekje naar Luxemburg te gaan. Niet weten dat we ons weekje in de herfstvakantie valt. Luxemburg zat vol of gebruikte woekerprijzen. Dus het werd Duitsland, eigenlijk de vakantie die we vorig jaar wilden gaan doen! Zo gaat dat bij ons. Plan B was dus het plan A van vorig jaar.
Om 9:20 reden we weg, nu lekker met de auto hoewel het prima motor weer was. We stopte ergens in het midden om te tanken en drinken koffie en eten een broodje. Ik had de vaginatie van de motor mee genomen met een leuke binnen door route.
Maar evengoed waren we redelijk op tijd bij het huisje. De eigenaar was er niet, maar ze was er snel. Een heel mooie huis, maar te vroeg om te gaan zitten. We schieten onze wandelschoenen aan en gaan opzoek naar een waterval. Het was 4 km lopen. Maar op de route van Google zie geen hoogteverschil.
We liepen het dorp uit en gelijk bergafwaarts. Wel in een schitterende omgeving, die herfstkleuren in het bos zo mooi! De waterval deed het niet. Ik dacht al aan die reclame “wat zei de waterval, ik ga stuk?” We liepen via een andere weg terug.
Google stuurde ons zo het bos in, met een beetje fantasie kon je er pad vinden. Maar eerst een beetje omhoog, maar dat ging steeds meer stijgen. Zo de eerste 8 km zitten er weer op. Nu relaxen en een hapje eten.
Dag 2
Na een heerlijke nachtrust zijn we na het ontbijt weer aan de wandel gegaan. Het was zulk mooi weer, nu met koffie en broodjes. We gingen bunkers bekijken van de siegfriedlinie. De verste was 8 km lopen. Onderweg kwamen we langs een soldaten begraafplaats, hier liggen 2100 Duitse soldaten.
Hier wat leesvoer https://www.liberationroute.com/nl/pois/602/the-undertaker-from-vossenack%23gallery
We lopen wel langs een vrij drukke weg, gelukkig is deze op een gegeven moment afgesloten. Ook wel een Hans ding “snel naar het doel en leuk terug lopen” We hebben drie bunkers bezocht, een bizar idee dat hier zo gigantisch gevochten is. Het is nu zo mooi en vredig.
De terugweg was prachtig lekker door het bos, langs bergbeekjes en leuke dorpjes. Het lopen was qua afstand niet heel ver, maar het was constant klimmen en dalen. En dat valt soms niet mee, vlak bij het huis moesten nog door een dal. Maar het is allemaal gelukt. Weer 17 km op de teller.
Dag 3
Na de wandeling van gisteren zouden we het vandaag rustig aan doen. Ik had ergens een plek gevonden waar nog drakentanden staan. Zelfs in één van de velen beekjes hier! Ik had gelezen dat deze plek lastig te bezoeken was, maar lastig is niet onmogelijk!
Linda moest eraan geloven, eerst door een weiland de beek volgen. Daarna door de bosjes klauteren een beek over steken. En onder het schrikkeldraad door kruipen, het was de moeite waard. Wat is hier een berg werk verzet, om tanks tegen te houden.
We drinken koffie in de auto, gaan op zoek naar een oude stuwdam Google plant een route daar naartoe. Heel vreemd, het leek wel of we over een fietspad gestuurd werden. Ook hier weer een super mooie omgeving met veel rotspartijen.
Ook weer gezien dat het waterpeil niet echt hoog is. De ronde overstort stond hoog boven het waterpijl. Het was inmiddels lunchtijd en wij vinden hier in de buurt weer niet veel bijzonders. Dus wij zijn naar Aken gereden, daar bij een bakker lekkere broodjes gegeten.
Na de lunch zijn we de dom van Aken gaan bekijken. En natuurlijk een kaarsje gebrand voor ieder die ons lief is. Voor we weer terug rijden lopen we nog even door de supermarkt en gaan weer terug. Toch weer een goed gevulde dag.
dag 4
Vandaag hebben we een wandeling rond het Vogelsang IP. We zijn hier al eerder geweest, maar niet alles kunnen zien. Dit keer parkeren we de auto vlakbij het wandel/fietspad. Helaas is ook dit gebied volledig overstroomd in voorjaar, de schade is er nog duidelijk te zien.
We lopen langs de beek en komen van alles tegen, het leek wel op een containerkerkhof! Triest voor deze mensen… De beek wordt steeds breeder naarmate we het meer naderen. We gaan de brug over naar Vogelsang.
Vogelsang was ooit een opleidingsinstituut van de Naties, dit is her en der nog zichtbaar. Een kapot geschoten beeld van sporten mannen en de adelaar ingemetseld in een van de muren. Helaas van het nare verleden, blijft het een mooi oord in het mooie nationaal park Eifel.
Na een uitgebreide koffie pauze (na veel klimwerk en trappen was dit nodig) zijn we opzoek gegaan naar het verlaten dorp Wollseifen. Weer veel klimwerk maar gevonden. In de oorlog is dit dorp plat gegooid. Na dit weer herbouwd te hebben kregen de bewoners te horen dat ze weer weg moesten.
Dit terrein werd door de NATO opgeëist. Een zure appel voor deze mensen, ze hadden 3 weken tijd gekregen om weg te wezen. We navigeren weer naar de auto, handig Google slaat je parkeerplaats op en maakt ook nog een leuke wandelroute van. Vandaag 17 km gelopen.
Dag 5
Vandaag onze laatste dag hier, morgen gaan we weer naar huis. Geen vaarwel, we komen hier graag nog een keer terug.
We waren al dol op de Eifel, maar dat was meer op de motor bij de moezel. Na één van onze motor weekenden reden we terug naar huis door dit deel van de Eifel, het trok ons aan.
Er is hier veel gebeurd tijdens WWII, en dit vinden wij beide erg interessant. Vandaag houden het rustig, dat houd niet in dat we binnen blijven zitten. We gaan met de auto naar één van onze doelen.
We parkeren de auto bij het pad, en lopen de laatste 2,6 km. Normaal lopen we het vanuit huis en is het 4 km. Met een behoorlijke afdaling. We lopen weer op de Kallweg, daar waar de waterval het niet doet. We gaan nog verder naar benden en gaan over de Kallburg met een gedenksteen.
Een stukje verder op een bospad ligt nog een rupsband van een Sherman tank. Ooit daar neer gelegd om andere voertuigen over dit pad te laten rijden. Het is weer iets om even bij stil te staan. De wandeling was weer prachtig. Terug lopen over de zelfde weg houden wij niet zo van.
Dus even spieken op Google maps, en vinden een andere weg langs de ander oever van de Kall. Het is duidelijk zichtbaar dat de Kall ook veel water te verweken gehad heeft in het voorjaar. We komen bij de plek waar ooit een brug was…
Gelukkig was het niet al te diep en zijn onze schoenen goed waterdicht. Er was geen andere oplossing dan door de beek te lopen. We zijn alweer snel bij de auto, drinken een kop koffie en gaan opzoek naar het museum. Helaas deze is alleen open op zondagen. Er stonden wel een aantal interessante dingen buiten.
We halen de laatste boodschappen en gaan een lees middag houden. In deze 5 dagen hebben ongeveer 55 km gelopen. Genietend van de natuur, rotsen en respect getoond voor hen die hier gevallen zijn voor onze vrede.