Dag 1

Vanochtend zij we richting Luxemburg gereden met de auto. Eerst een stuk binnendoor tot Rotterdam. Linda had niet in de gaten dat ik een route gemaakt had.

We volgen de A16 een tijdje en in België gingen we weer binnendoor rijden. Daar staan veel camera’s langs de weg, dus steeds alarm op de navigatie. 

Opeens vraagt Linda “kun ja dat instellen bij Google-maps” nee dat gaat niet. Maar ik gebruik een ander programma met eigen route. 

We reden over een stuwdam, waar we ook weleens op de motor gereden hadden. Heel bijzonder, Linda herkende het. Een leuke route door allerlei dorpjes.

Om vier uur waren op de camping inchecken ging lekker snel. De auto uitladen en voor alles een plekje vinden, het is weer gelukt.

We lopen een rondje over de camping, het lijkt wel een Nederlandse enclave. Overal die NL kentekenplaten. Bij de receptie spreken oom prima Nederlands.

Nu een plan maken voor morgen, het regent hier nu behoorlijk (dit kan morgen niet meer vallen).

—

Dag 2

Vandaag heerlijk aan de wandel. Müllerthal-trail route 3, daar waren twee jaar geleden aan begonnen. En nu weer verder, het begon gelijk met een flinke klimpartij. Hijgend en puffend zijn we boven gekomen. Nog geen rotsen gezien.

We lopen door de weilanden, en krijgen veel tegenliggers. Er schijnt een of andere wandeling gaande te zijn. Al snel hebben we de Luxemburgse morgen groet door “moien” dus groeten we zo terug.

De meesten waren vriendelijke mensen die ook opzij gaan, rekening met ons houden. Maar ook mensen die gewoon naast elkaar blijven lopen. Wij kunnen dan ook geen kant op en lopen dan ook maar gewoon door 🤷🏼‍♂️

We vinden een bankje voor de thee pauze, precies bij een splitsing in de wandel route. Rechtdoor was 18 km en linksaf was 6 en 10 km.

Ik weet niet hoe vaak we “moien” geroepen hebben.. na de pauze hadden we een flinke afdaling langs een smal pad, we zijn netjes opzij gegaan voor het stijgend volk. Dat werd gewaardeerd.

Uiteindelijk komen we bij de rotsen, niet veel maar mooi. Het was ook het einde van de route. Voor we naar de auto lopen, aten we nog even ons broodje. We rijden nog even naar een supermarkt, maar het was natuurlijk zondag en hij was net 10 minuten dicht. Dus morgen boodschappen halen.

Linda besteld broodjes voor morgen bij de receptie en neemt een paar heerlijke biertjes mee. Heerlijk even in de zon gezeten. We hadden nog een heerlijke biefstuk van de lakenvelder boer bij ons, dus Loetje Hazerswoude-Dorp maar nu in Luxemburg.

—

Dag 3

Vandaag hebben weer een route gelopen, we zetten de auto op het eindpunt en gaan met de bus (gratis) naar het begin.

Na wat oponthoud door het thee/koffie water, het wilde maar niet gaan koken. Hebben de eerste bus gehaald, we moesten overstappen. Bij de tweede bus stapten in de goede bus maar te vroeg. 

Dit hield in dat we met de aardige chauffeur weer terug reden naar de halte waar we instapte. En daarna naar het beginpunt in Larochette konden. Daar moesten we ook nog wat water halen, we waren onze flessen vergeten daarna gingen we van start.

Het begon gelijk weer met een behoorlijke klim, eerst via een trapje met allemaal verschillende hoogte van trede daarna slingerend met haarspeldbochten. Boven even hijgen en puffen, gelukkig kunnen al snel weer doorlopen. Een mooie route hoofdzakelijk door de bossen, maar ook tussen de weilanden, heerlijk in de zon.

Ik heb nog bijna een kalfje kunnen aaien, ze kwam naar me toe lopen maar de laatste meter dacht ze “o nee toch niet”. We kwamen uit in Beaufort vlakbij het kasteel. Daar liepen we naar de auto, de schoenen uit en de sandalen aan.

We moesten nog boodschappen doen, op Google zoeken we een cactus op, ik klick er een en hup wij onderweg. We komen daar aan maar het was geen supermarkt, ze verkocht alleen apparatuur. Gelukkig zat de supermarkt er vlakbij.

We liepen ruim 13 km, dat lijkt niet erg veel voor ons maar vergelijk het met 25 km in ons vlakke landje.

—

Dag 4

Vanochtend vol goede moet naar Müllerthal gereden voor het volgende deel van route 3. Die zou van Beaufort naar Müllerthal gaan. We waren op tijd bij de bushalte, helaas die was verplaats en daar kwamen net te laat achter. Het was een heel gedoe en de bus die wij nodig hadden reed niet.

We verzinnen even snel plan B dus gingen we een deel lopen uit route 1. Dus de auto op het nieuwe eindpunt en met de bus weer naar het begin.

We liepen nu van Echernach naar Rosport. Maar best laat, we begonnen om 12:00 te lopen. Maar weer een schitterende tocht. Weer veel klimmen en dalen, maar na een paar dagen schijnt het lijf zich zelf aan te passen. Het gaat nog niet van zelf, maar wel een stuk makkelijker. 

Qua weer was het redelijk droog maar ook een beetje benauwd warm, het zweet liep er van alle kanten uit. Maar we hebben weer ruim 9 km gelopen. En wat hebben we weer genoten van de omgeving, al die rotsen waar we af en toe tussen door moesten kruipen.

—

Dag 5

Vandaag hebben niet gewandeld, althans niet buiten. Dit keer in een museum in België. Het “Bastogne war museum” een aangrijpend museum over de eerste, en tweede Wereldoorlog en de wederopbouw.

Veel informatie en heel mooi neer gezet, met films over diverse periodes en alles in het Nederlands. Na de laatste film kregen we best een honger gevoel, het was inmiddels 13:30. Gelukkig was er ook een restaurant bij. We besluiten een uitsmijter te nemen.

Ik zoek een tafeltje uit, Linda komt terug met broodjes kaas en ham, ik kijk haar vragend aan? Ze hadden geen uitsmijters meer! Ondertussen was vreeslijk gaan regenen, als de automatische deuren open gingen werden we binnen nat. En we zaten drie meter van die deur af..!

En er was nog iets buiten, met schuttersputjes… We vragen nog even waar het precies is en of er met de auto heen kunnen, het was geen probleem zij hij lachend. We betalen de parkeerkosten en lopen door de regen naar de auto, en dan komt er een wolkbreuk gezellig bij. 

Wij dus zeiknat in de auto, het parkeerterrein leek wel een wildwaterbaan. Wij tegen de stroming in verlaten de parkeerplaats. We rijden naar het buiten gebeuren in de hoop dat het droog werd. Even leek dat ook zo. Dus wij onze regenjassen aan en gaan opzoek naar schuttersputjes.

We hebben er paar gevonden, ze stonden vol met water. Het begon weer flink te regen, dus weer terug naar de auto. Het was niet goed toedoen. (Een rede om terug te komen).

—

Dag 6

We zijn weer in de maling genomen door de weer app, zou vandaag minder weer zijn. Maar het was prima wandel weer… Maar toch hebben we genoten van drie musea een monument en een militaire begraafplaats.

We begonnen in Diekirch de eerste stop was het nationale militaire museum. Dit is bijzonder groot en bizar veel voertuigen uit de tweede Wereldoorlog. We keken onze ogen uit er is zoveel gevonden en bewaard. Zo veel wapens, munitie. Er stond zelfs een complete mobile werkplaats.

In de zelfde plaats had Linda ook een auto museum gevonden, er stonden mooie auto’s. Maar niet erg veel, viel een beetje tegen. Maar dat bood ook extra tijd voor andere dingen. Eerst aten we in het leuke centrum een tosti en gaan opzoek naar het Patton monument en een museum over hem.

Het monument reden we langs, maar hoe kom je daar bij, even keren en gelukkig al snel een parkeerplaats gevonden. Na het monument was het een klein stukje lopen naar het museum ook dat was super mooi en groot. Veel leesvoer in het Engels, Duits of Frans.

In dat museum kwamen we er achter dat Patton ook hier vlakbij begraven was. We hadden nog even tijd om daar ook even langs te gaan.

Het Luxembourg American Cemetery and Memorial, daar liepen wij weer met een brok in de keel. Al die witte kruizen, dat waren jonge mensen die vochten voor onze vrijheid. Het doet wat met ons…

Via een omweg door een wielertour rijden we eerst naar een supermarkt en weer terug naar de camping.

—

Dag 7

Vandaag weer een poging om die etappe te lopen die niet kon door bus problemen. Gelukkig dit keer ging het goed. Die bussen rijden allemaal rondjes, dus komt je bestemming buiten zijn rondje moet je overstappen. Linda heeft daar een app voor.

Het werkt wel goed, maar het is super traag. Om 9:00 uur gingen we de deur uit. Rijden naar het eind punt, om 10:17 komt bus 1. We rijden naar de overstap halte.

Bus 2 komt om 11:05, uiteindelijk kunnen we wandelen, van de laatste halte naar de route. Ik kijk op mijn horloge ik zie dat we 1,5 km gelopen hebben, het is dan ook al 12 uur.

De route was weer super mooi, we volgen een bergbeekje die ook flink stoomt en slingert tussen de rotsen. Ik wil net tegen Linda zeggen dat we wel een theetje kunnen drinken, en Linda zeg “Volgens mij zijn we de bekers vergeten.”

Geen thee vandaag, de theekan giet ik maar leeg. Het is niet anders, zonder thee gaat het ook goed. We lunchen op een mooi plekje aan de beek tussen de rotsen, wat geweldig omgeving hier😍.

Uiteindelijk krijgen we toch nog een regenbui, een beste maar niet lang. Gelukkig hebben we regenjassen mee en een hoes voor de rugzak.

We lopen weer langs een weide met koeien, en nu wel een kalfje kunnen aaien. Het blijven lieve en lekker beesten. Al snel zijn we bij de parkeerplaats, we waren nog redelijk op tijd klaar. We liepen 9,13 km.

—

Dag 8

Vandaag zijn we op tijd gaan rijden om de bus redelijk vroeg te nemen, het eindpunt was dit keer Blumenthal. Ik zet het eindpunt in de vaginatie en zie gelijk dat er een weg is afgesloten, we moeten dus omrijden. Geen paniek we hadden tijd zat.

In de auto opent Linda de OV app en ze schrikt, allemaal rode kruisjes. De stress schiet erin, gelukkig waren het voor ons onbelangrijke haltes die uitvielen.

Het ging prima, de tweede bus kwam na 10 minuten. We waren al snel in Müllerthal, we lopen het laatste deel van route 3.

Van dit deel hadden we al een stukje gelopen, het deel met de mooie waterval en het oude bruggetje. Het maakt niet uit hoevaak je hier loopt het blijft indrukwekkend.

Er stond vandaag wel een koud windje vandaar met lange broek en mouwen. Zelfs nog even de regenjas aan gedaan, al was het maar een kort buitje.

We liepen vandaag ruim 10 km. een mooie etappe, Müllerthal-trail route 3 kunnen we ✔️

—

Dag 9

Ook vandaag lekker aan de wandel geweest, het is hier zo mooi zonden om er niet van te genieten. We parkeren de auto in Echternach, voor ons inmiddels bekend terrein. En proberen de bus van 9:45 te halen. Helaas niet gelukt.

We wachten geduldig op de 261 van 10:45 gelukkig hadden we geen overstap. We liepen van Scheidgen naar Echternach-Basiliek 9,5 km.

In het begin ging het redelijk vlak, maar na een tijdje ging het op en neer. En soms stijl erg op en neer. Al met al was het best een zware etappe. Zelfs onze horloges hebben er moeite mee, de mijn tikt lekker door terwijl we eten of thee drinken en die van Linda neemt pauses onder het lopen.

Mijn horloge gaf vandaag 12,3 km aan. De route was 9,5, daarna even naar de VVV en een kilometer naar de auto komen we op 11 km. Het horloge van Linda gaf 8,88 km aan. Het maakt verder niet uit, we hebben weer heerlijk gelopen en daar gaat het om.

—

Dag 10

Vandaag ook weer gewandeld, we lopen wat af hier hé. Nu hebben we Müllerthal-trail 2 uitgelopen. ✔️

We moesten nog twee etappes lopen, één van 5,9 en één van 6,8 en van de bus naar het begin. Het was ruim 13 km. We komen hier veel geocache mensen tegen, overal zijn ze aan het zoeken. Het valt wel op dat het vaak oudere mensen zijn.

Het maakt niet uit ieder mag zijn ding doen, maar ze vallen op en dat zou niet moeten. Vandaag hebben weer ontzettend veel rotsen gezien en erg veel omhoog gelopen, vooral in het begin. Twee jaar terug hadden hier aanzienlijk meer moeite mee.

En dan nog wat, wij doen er bijna alles aan om thuis een plant in leven te houden. Hier groeien mega bomen op een rots 🪨 geen aarde, de wortels groeien om die keien heen en ze doen het prima.

Ogen komen we hier te kort, als we iets wil bekijken moeten we stoppen met lopen. Want je moet echt goed kijken waar je loopt.

Niets is hier gelijk, geen traptrede is van gelijke hoogte. En evengoed merken dat we daar steeds minder moeite mee hebben. Maar goed kijken, we zijn gelukkig nog niet gevallen. Al scheelt het soms weinig.

—

Dag 11

De tijd vliegt voorbij hier, maar we zitten ook niet stil. Vandaag hebben weer gewandeld. Wij noemen het nog steeds wandelen, maar eigenlijk is het hiken. De paden zijn vaak moeilijk begaanbaar. 

Vandaag begonnen weer met een flink klim over smalle paatjes met boomwortels en stenen. Overal lagen er bomen over het pad en wij er maar overheen klimmen.

En hoe goed we ook uitkijken waar we onze pootjes neer zetten, zijn we vandaag allebei onderuit gegaan. Gelukkig niets ernstigs, een blauwe plek en een schrammetje. We hebben ook een kort buitje gehad, daar wordt alles nog gladder van.

Bankjes, deze etappe hebben we vier bankjes gezien, bij één hebben thee gedronken om 12:00. Daarna geen bankje gevonden om te lunchen. Dus maar op de betonnen voet van een hoogspanningsmast gaan eten. Na het eten lopen we door, en ja hoor bank twee bied zich aan. Te laat joh.

Bankjes 3 zit daar vlak na, dit hebben wij zo vaak. Ook met tanken, heb je er één gevonden en kom je er opeens veel tegen. Maar al met al weer heerlijk gelopen, gestruikeld, gevallen het hoort erbij. We zijn weer heerlijk moe in het huisje.

—

Dag 12

Vandaan een rustdag, voor de wandelschoenen. Zomaar een dag niets doen vinden wij zonde. Dus wel opstap, maar met de voiture!

De eerste was hier vlakbij de camping, Cháteau-fort Larochette. We hadden deze al een paar keer gezien daar hoog op de berg. Ook vanaf de wandel route, erg imposant. 

En dat bleek ook zo, je mag er heel veel zien. En als we er dan zijn willen we ook graag alles zien. We drinken hier nog een kopje koffie, en door naar kasteel twee.

Het tweede Cháteau was in Beaufort we waren daar al twee keer geweest, één route stopte daar en de volgende starte daar. Ook deze is erg mooi, minder gerenoveerd maar ook groot jullie begrijpen dat we evengoed veel trapjes gelopen hebben.

Ook van die leuke wenteltrapjes. Het was het zeker waard! We hadden na het likeurtje die we hier gratis kregen, ook wel trek gekregen. Dus op zoek naar een eetgelegenheid voor een tosti.

We hadden gewoon nog tijd over om wat WW2 dingen te bekijken in Wiltz. Dat leek meer dan het was, maar respect voor deze zielen. We waren redelijk op tijd op de camping en genoten nog even in de zon van een drankje.

—

Dag 13

We moeten (willen) nog twee etappes lopen van Müllerthal-trail 1 dan hebben we ze alle drie afgelopen. Dus vandaag van de op één na laatste etappe van route 1 van Moersdorf naar Herborn.

We moeten eerst van Moersdorf naar de route lopen, we hadden daar al gelopen en dat ging toen stijl naar beneden. Je begrijpt dat we nu dus dat stuk omhoog moesten. Gelukkig wel een stuk droger en minder glad (Hansie viel hier nu niet).

Uiteindelijk was deze etappe goed te lopen, up’s en down’s maar met voldoende bankjes. Bij het eerste bankje ging mijn trui gelijk uit, door de klim begon ik klam te worden. De hele dag geen wolkje kunnen spotten, echt heerlijk weer hier.

Toen we uit het bos kwamen en tussen de weilanden liepen ging ook bij Linda de trui uit, het was ook goed te doen zo in de zon 🌞 

In Mompach eten we onze broodjes op een bankje in de zon. We moesten nog  3,5 km. Na het eten liepen we alweer een redelijk stuk omhoog, maar gelukkig niet heel erg stijl. Rond 14:00 uur waren weer bij de auto. Daarna nog even boodschappen doen in Larochette en door naar de camping.

Hier nog even van de zon en ons gebakje genieten. We hebben weer ruim 9 km. gelopen. Na het eten liepen we nog naar iets wat Linda gespot had langs de weg naar de camping. Dus daar wandelen we ook nog even heen. Ook weer 3 km.

—

Dag 14

De laatste dag, voorlopig we komen hier zeker nog wel een keer terug. Vandaag de laatste etappe van Müllerthal-trail 1 gelopen ✔️. We hebben nu alle 3 de trails gelopen, en een aantal km extra omdat we hier de bus en de auto gebruiken.

Vandaag liepen we van Herborn naar Echternach. Omdat Echternach best een drukke stad is parkeren we nu in Larochette vlakbij de camping en gaan met de bus naar het beginpunt.

Ongemerkt lopen we alweer redelijk omhoog, niet ernstig maar je voelt het wel in de kuitjes. Verder een prima etappe hij liep lekker, op het laatste stuk gingen weer heel erg naar beneden naar Echternach.

We hebben ongeveer 110 km. gelopen en 1655 foto’s gemaakt 😛. We hebben prachtig weer gehad. Een paar regenbuien tijdens het lopen en een flinke bui op een museum dag.

Straks nog even uiteten in Larochette en morgen weer op huis aan.

—

Dag 15

Vandaag geen spannende dingen, we moesten weer naar huis. We waren op tijd opgestaan, de meeste spullen lagen al in de auto. We laden de laatste spullen in en rijden naar de receptie. Linda levert de sleutel in, ik gooi het afval weg.

Om 9:45 rijden we naar huis, geen omweg gewoon rechtstreeks. In Luxemburg tanken we nog even voor € 1,64 p/l en drinken een kop koffie. In België heeft het de hele weg geregend, en laag hangende bewolking. In de middag eten daar nog ergens een soort tosti.

Bij Rotterdam kwamen we flink in de file bij de Brienenoordbrug. Maar voorbij de brug gingen allemaal weer goed. Rond vier uur waren we thuis, vandaag geen foto’s.