Lieve Minimensjes 

Afscheid

Lieve Facebook vrienden en vriendinnen. Eventjes terug naar sociale media in den beginne. Op Twitter, als ik klaar was met tweeten, zei ik gedag. Ik propte jullie in mijn phoontje en zette die op de kast.

Zo is het begrip “minimensjes” ooit ontstaan. En tot op heden ben ik daar mee doorgegaan. Met enige regelmaat post ik op Facebook een verhaal. Gezondheid of luchtiger, maar altijd sparrend met de taal.

Daardoor weten jullie van mijn ziekte, ernstig COPD. En van mijn strijd, krijgen jullie af en toe ook wat mee. Ondanks dat, is mijn lijf afgelopen jaar flink aangetast. De laatste weken gaat dat zelfs in versnelde loop-pas

Mijn lijf is inmiddels fragiel, pijnlijk en zwak. Het laat geen vechten meer toe, zó brak. Ik brokkel ik af, teer in en mergel uit. En daarom nam ik het definitief “Besluit”

Mijn “facebook” vrinden die zijn over gebleven. Zijn een aanwinst geweest in mijn leven. Ofwel ik heb je in “real life” gekend of via Twitter en nu over naar “Facebook friend”. Hoe dan ook jullie zijn me dierbaar

Dus verdwijn ik niet stilletjes ……”zomaar”. Ik wil jullie voor de afgelopen jaren bedanken. Voor het samen lachen, maar ook het janken. Met pijn in mijn donder, luid ik het einde in

Nu afscheid nemen, met gezonde tegenzin. Nog een klein stukje dan gaan de gordijnen dicht. En is het leven voor de dood gezwicht. Mijn lichaam kan niet meer, het wordt tijd dat ik stop.

Genieten tot die ene dag, dàn gaat echt het deksel er op. En dat is goed zo, ik heb geleefd, genoten en lief gehad. Mijn leven is wel voltooid, wat mij betreft is het af. Ik wens jullie gezondheid, geluk en een liefdevol leven… En dit is meteen de laatste post ik heb geschreven ….. 🥰❤️🙋‍♀️