Dag 1

Vandaag we zijn vertrokken vanuit IJmuiden. Onno en Paula bedankt voor het wegbrengen! We waren al snel ingecheckt en om 14:00 konden we door de douane.

Dat stelde niet veel voor, eigenlijk alleen de paspoort check. Dus wij zeulden onze tassen naar de hut. Eigenlijk meer een bed met wat ruimte ervoor. Maar het is slechts voor één nacht.

Om kwart voor zeven werden we verwacht om te gaan dineren. Het is een buffet en het eten was goed, hoewel de lunch bij de “kop van de haven” beter was 😉.

Zo midden op zee schommelt de boot toch nog flink, het is net alsof iedereen bezopen is. Maar zelf hebben we ook het hele gangpad nodig 😆.

We zijn nog even door de taxfree shop gelopen, daar is veel best wel goedkoop. Jammer dat je daar aan de bar niets van merkt.

Het is 21:30, we zitten in onze hut. Klein maar fijn. Om negen uur zijn we de bar ontvlucht omdat daar de BINGO ging beginnen, niet echt ons ding! 

Dus even dit verhaal geschreven, ik ga het er nog niet op zetten omdat we nu de telefoons in vliegtuigmodus hebben staan, om hoge satelliet kosten te vermijden.

—–

Dag 2

Na een schommelt nachtje eerst heerlijk ontbeten op de boot, een echt Engels ontbijt. Alleen de witte bonen in tomatensaus heb ik over geslagen.

We gingen nog even op het observatiedek kijken hoe het schip de haven in voer. We moesten verzamelen op dek 7. We sliepen op dek 8, dus met de lift eentje zakken (met 80 kilo bagage).

Uiteindelijk moesten we op dek 6 de boot af, dus toch de trap af met de lading. Het is gelukt, we lopen door de slurf naar de douane. Ook hier alleen paspoort controle.

De DFDS bus stond al op ons te wachten, veel plek was er niet. Toch lastig met zo’n grote tas. Ik had een plekje naast een dame met een teckel, dat blijven leuke honden.

De bus bracht ons naar station Newcastle, vandaar was het 6 minuten lopen naar hotel Sleeperz. Daar konden we de tassen achterlaten en gingen we op pad.

Echt veel tijd hebben we hier niet, eerst maar eens kijken waar we morgen moeten zijn voor de trein. Dat was snel gevonden, tijd voor een bakkie met wat lekkers!

We ging kijken of we nog iets konden bekijken, het werd een mooi kerk. Dat vinden we altijd leuk om te zien en branden een kaarsje voor ieder die ons lief is🕯️.

Na de kerk kwamen we bij zo’n steet-food markt, daar een soort tosti gegeten Linda met uien en ik met uien en Jalapeño. Dat ging er goed in.

We maken nog een aantal foto’s van bruggen en beginnen aan de terug weg naar het hotel. Het wemelt van de voetbalsupporters(hooligans) kennelijk was er een belangrijke wedstrijd vandaag.

De kamer was nog niet klaar, dus na een korte pauze ging er weer op uit. We moesten nog wat drinken halen voor op de kamer en voor morgen in de trein.

We drinken nog wat in een bar en zijn nu op de kamer. Maar er moet gegeten worden, we zoeken een leuk restaurant op. Ik dacht aan pizza.

Het werd Central Oven & Shaker, maar toch geen pizza. Meestal zijn ze erg groot, Linda nam een pasta en ik lasagne. Het was erg lekker.

—–

Dag 3

Na een schommel bed, had ik nu een krakend bed. Het is weer eens wat anders, verder geen klachten over dit hotel inclusief het ontbijt. 

Het lopen met de koffer is toch minder leuk, de mijne wiebelt vreselijk. Dus aan de handvatten tussen ons in naar het station zeulen…😅

We hadden alle tijd om 10:42 gaat onze trein coupé B stoelen 39 en 40 zijn voor ons gereserveerd. Dus tijd voor thee en mensen kijken, altijd erg leuk!

We gaan door de poortjes het perron op, we hadden nog tijd. Linda zoekt nog een wc, maar daarvoor moeste ze naar een ander perron. Linda was weg en onze trein rijd het station in… Gelukkig had Linda dat ook gezien en kwam ook gelijk weer terug. 

We lopen naar wagon B, we droppen de tassen in de grote bagage ruimte en zoeken onze stoelen. Best goed geregeld zo weet je zeker dat je kunt zitten. We gingen in de trein wel naar de wc! En opeens stap je uit in Edinburgh. Nu weer opzoek naar de bushalte waar bus 900 vertrekt.

Dat was weer 6 minuten lopen met die tassen, vooral die mooie nieuwe rode tas! Daar valt niet mee te lopen, hij gaat slingeren en valt dan om.

Bij de busstop stond al een bus klaar, we vragen of deze ook naar Harthill ging. Zeker zij hij en vol goede moet legt hij onze 80 kg bagage onderin de bus. Daarbij hadden we het vandaag getroffen met echt Schots weer 🌧️. De chauffeur haalde de koffers er weer uit en hoopte dat we af gehaald werden. 

Natuurlijk was dit niet het geval, we moesten nog 15 minuten lopen. Als twee verzopen katjes kwamen we bij het ophaalpunt aan, we liepen naar binnen. Er was even niemand maar het was droog.

Gelukkig kregen we camper al snel mee, we gingen op pad. De route naar de camping erin gezet, ik moest nog de eerste 2 punten overslaan. Dus we waren op weg naar Newcastle, daar stond punt 1 en punt 2 was het ophaalpunt!

Gelukkig kwamen daar bijtijds achter, en kwamen wij zonder problemen op de camping. Eerst de tassen uit pakken, helaas waren ze ook niet echt waterdicht.

Eten in het restaurant kon ook niet, dus pizza’s gehaald in de camping winkel en de oven in de camper uit proberen, dat ging beter met de gasfles open 😆.

We nemen strak nog een borrel om de campervakantie in te luiden!

—–

Dag 4

Vandaag vroeg uit de veren voor een dagje Edinburgh. We gingen er met de bus naar toe, de busstop is vlakbij de camping.

We hadden een ondergrondse tour met een gids en die begon om 10:00 en gehaald, zelfs 3 minuten te vroeg. We hadden weer een leuk gids, leuke verhalen hoe het hier vroeger aan toe ging en lekker op zijn Schots! We moesten dus goed opletten wat hij zei. 

Hij deed het erg goed, het ging om ruimtes onder een oude brug die eerst opslag waren voor winkels. Maar de brug was gemaakt van mergelsteen en daar lekt water door heen.

Dus de winkels hadden er niets meer aan, maar het bleek een weelde voor criminelen, de politie waagde zich niet in die donkere holen. Wij hadden er meer van verwacht, maar vonden het wel erg interessant. We hadden nog een afspraak om 14:00 in het kasteel, we hadden tijd over om rond te kijken, al die winkeltjes op de Royal mile!

Al die Schotse kledingwinkels. Het Ruitje van Lady Diana lag overal, verkoopt makkelijk denk ik. We aten een broodje Pulled pork bij Oink, het was er best druk en het was ook lekker.

Het was bijna tijd voor het kasteel, maar we moesten nog even wachten. Kwart voor mochten we naar binnen. Het was alleen vreselijk druk, we hebben alles gezien. Behalve het kasteel zelf.

Het was zo druk en veel groepen die overal voorrang krijgen en we hadden meer te doen! We hebben de St. Giles kathedraal nog bekeken en we moesten nog even naar het station. En zowaar een plek gevonden om voor de terug reis de tassen te brengen voordat we de camper inleveren😆 dat scheelt veel zeulen..

We wandelen nog even naar de Tesco voor het avondeten en ontbijt voor morgen en met lijn 11 rijden we weer naar de camping! Het was inmiddels half zeven.

Linda bespreekt een tafel in het restaurant voor morgen en ik breng de boodschappen naar de camper. De hele dag is het droog geweest maar bij de laatste stappen begon het te spetteren.

—–

Dag 5

Vandaag zijn we met de camper op pad gegaan. We gingen naar het kasteel waar veel van de Harry Potter films opgenomen is. Het was ander half uur rijden 86 mijl, ja bij Googlemaps zijn de kilometers verruild voor mijlen. Of ik niet genoeg moet wennen! Het voelt toch als spookrijden hier.

Snelwegen met rotondes, afslagen naar links en rechts, geen invoegstroken! En toch zijn we bij het kasteel aan gekomen, Alnwick Castle.

Maar dan parkeren, waar ga je zo’n apparaat neerzetten! Het staat ook niet loepzuiver aangegeven. Na een rondje door het pittoreske Alnwick toch gevonden, we mochten bij de bussen gaan staan.

Voor £3,50 ja het geld is ook al anders, alles lijkt hier anders! Maar wel vreselijk leuk en al die vreemde dingen ga je ook weer aan wennen. Het kasteel is prachtig immens groot en er wordt nul aandacht gegeven aan Harry Potter, allen het bezemvliegen verwijst daarnaar.

Van de inboedel, die echt schitterend is mochten geen foto’s gemaakt worden. En vandaag zijn wij ook zo braaf geweest. Qua weer was het weer geweldig!

Om 17:15 waren we weer terug op de camping. Linda gaat nog even de natte kleding drogen ik sluit het elektra weer aan en draai de gasfles open. Linda las onderweg dat deze dicht moest, dus dat even gedaan op een parkeerplaats langs de A1. Het avond eten in het restaurant was erg lekker! Morgen gaan we naar een nieuwe locatie naar Blair Atholl.

—–

Dag 6

Vandaag hebben camping 1 verlaten, om via diverse punten naar camping 2 te rijden. Om 8:30 redenen we weg. Onderweg gaan we naar de Lidl voor de boodschappen, we slaan flink in water brood en een poke-bowl voor vanavond en ik vond een lekker biertje.

Jammer, voor 10 uur verkopen ze geen alchohol 😫. Gelukkig kwamen nog een Lidl tegen en bier gehaald en een fles gin, verkopen ze bij de Lidl! Het rijden als spookrijder begint te wennen. De eerste stop is een… lift, ja het laat me niet los! Maar dit is een boten lift en een hele mooie hij heet Falkirk-wiel echt schitterend!

Na het voldaan van de parkeerkosten, wat buiten niet meer ging, dus weer naar binnen naar de automaat. De route ging verder, het 2 de punt was het Wallace monument, je weet wel van de film Braveheart! Een mooi monument maar een flinke klim om daar te komen. 

We zijn niet naar boven gelopen (246 treden) en 11 pond p/p we konden beneden alles gratis zien op de film. Parkeren was wel gratis.

Het derde punt was een oude boom van 3000/9000 jaar oud. De weg ernaartoe was leuk slingerend en smal, maar de boom hebben we niet gezien. Parkeren was een drama daar.

We keren en weer terug naar het laatste stuk van de route weer een mooie slingerweg. En weer zo smal, en dan 3 touringcars als tegenliggers krijgen 😮Rond 17:30 waren we op de camping en voor je het weet zit je aan de Poke-bowl.We zijn net slakken 🐌 je huisje altijd bij je.

—–

Dag 7

Vandaag gingen we naar camping 3. Maar de route dwars door het hoogland was zo vreselijk mooi! We stopten al snel voor een thee pauze. Het was schitterend weer dus halen we de campingstoelen tevoorschijn het is echt genieten van de natuur hier. 

En later stoppen er twee motoren bij ons, één van hen vroeg een beetje water om zijn vizier schoon te maken. In zijn steenkolenengels, Linda ziet aan de kentekenplaten dat het Belgen zijn. De conversatie kon nu in het Nederlands/Vlaams. Het was even gezellig. En het bleef maar mooi, we stoppen nog even bij een beekje dit is Schotland op zijn best!

En met een camper is het toch wel makkelijk, je schiet een parkeerplaats op draait je stoel om en je zit aan de lunchtafel. Bij de grote supermarkten kun je makkelijk parkeren om boodschappen in te slaan.

En die grote supermarkten zijn zo heerlijk, ze verkopen ervan alles. Zelfs kleding, hier houden wij van. Dit zijn dingen om de volgende keer in de routes mee te nemen. Nu hebben we een pizza besteld op de camping, maar we hadden ook eten in huis. Je weet namelijk niet wat een camping aanbied!

Na de boodschappen was het nog 100 km rijden. En de zon ging weg en er kwam mist voor in de plaats, niet heel dik hoor voor het rijden geen probleem. Je begrijpt dat we in de wolken zijn☁️ Net de lijken van de voorruit af gepoetst voor morgen, de fluitketel staat al op voor de thee 🫖 

—–

Dag 8

We plannen heel veel vooruit, en vandaag zouden we naar Loch Ness gaan en morgen naar Whisky stokerijen. Maar er was er maar 1 open op zondag, dus de boel maar omgedraaid!

We hebben er een lange dag van gemaakt, we hadden een afspraak om 9:30. En te laat komen doen we liever niet. Kwart voor zeven liep ik naar het toiletgebouw Linda volgde later, snel ontbijten en we waren ruim een half uur te vroeg bij Whisky rondleiding en proeverij.

De camper was daar goed te parkeren, we lopen een beetje de buitenkant te bekijken en te fotograferen. Binnen namen nog een bakkie koffie en zien de groep groeien. Stip op tijd begint de rondleiding, een dame met luidspreker doet haar verhaal, allemaal goed te volgen.

Er wordt veel verteld over de fabricage, we krijgen van alles onder onze neus. Erg interessant bij Glen Moray. Alleen proeven doen we niet, er moet nog gereden worden! Gelukkig kon we de test glaasjes over gieten in flesjes (die moesten wel kopen) en proeven op de camping.

De tweede afspraak was om 14:00, alle tijd dus. Onderweg stopen we ergens om een theetje te drinken. Er is nog een voordeel aan zo’n camper, je vergeet niets je hebt alles bij je. We zijn er een paar dagen geleden achtergekomen dat mensen in campers zwaaien naar elkaar, wij doen daar gezellig aan mee 👋🏻.

Bij Cardhu waren we ook vroeg, in de hoop daar te kunnen lunchen. Hansje was daar natuurlijk verkeerd gereden, en via de ingang voor leveranciers een parkeerplaats gevonden. In de schaduw stond hij prima.

We melden ons binnen aan, anderhalf te vroeg. Helaas was hun keuken dicht, dan onze eigen keuken in! En dan zit je te picknicken op de parkeerplaats van Johnnie Walker (Jan Wandelaar).

Bij deze stokerij stonden ook 3 Schotse hooglanders. Wij proberen ze naar ons toe te lokken maar nee, we bestonden niet voor ze. Maar opeens gingen ze lopen, iemand kwam ze voeren.

Wij er op of hij geeft ze biscuitjes wij kregen er ook een paar. Toch nog koetjes geaaid, het blijven schitterend beesten. Bij deze was de uitleg praktisch het zelfde er viel alleen meer te ruiken. En meer te proeven 6 stuks en de meeneem flesjes waren gratis.

Op de terugweg nog even langs de Lidl gereden in Inverness en door naar de camping. Eerst water bijgevuld, vuil water lozen en het chemisch toilet legen. En de kleding in de wasmachine.

Nu nagenieten van deze dag🥃.

—–

Dag 9

Vandaag hebben we uitgeslapen, ik ging er half 8 uit Linda iets later. Op één of andere manier lukt het mij niet meer, dat uitslapen. Maar alles ging op z’n gemakje er was niets afgesproken lekker ontbijten opruimen gasfles dicht draaien elektra kabel oprollen. 

En voor je het door hebt rijden we de camping weer af, dit keer naar Loch Ness. Natuurlijk is dit vreselijk toeristisch, maar wij zijn ook toeristen! Die sluisjes in Fort Augustus zijn leuk, dat gestuntel met bootjes is toch genieten. We drinken daar een theetje met wat lekkers.

We lopen hierna naar het water, heel gek maar ik wil het water aanraken. Ik dacht dit met mijn voeten te doen maar dan had ik een handdoek mee moeten nemen. Het werden mijn handen, even in Loch Ness gestopt. Ik heb dat wel vaker dat ik een rots aan wil raken of zo iets.

Er is daar van alles te zien, en wij zoeken ook plekjes waar eigenlijk geen toeristen komen. Er staat daar nog een oude houten brug, iedereen gebruikt de zoomlens! Wij zoeken die brug gewoon op om er mooie foto’s van te maken. We vinden weer een leuk winkeltje met Schotse kleding petten en sjaaltjes.

De lunch werd fisch and chips, erg lekker. En langzaam zoeken ons huisje weer op. We hadden betaald tot 6 uur, dus het kaartje aan een camper gegeven die net aan kwam rijden. Op de heenweg hadden ook nog een waterval gezien, te laat om te parkeren.

Dus op de terugweg even opletten en gevonden. Echt adembenemend hoe dat water tussen de rotsen raast. We rijden weer terug naar de camping, morgen gaan we verkassen en dit wordt de eerste route van de North coast 500.

—–

Dag 10

Zowaar was Linda als eerste naar het toiletgebouw, ik lag nog in mijn mandje. Toen ik terug kwam van mijn wasbeurt stond het ontbijt al klaar. Het leek een beetje leeg loop op de camping, er gingen veel mensen weg. Voor het eerst zagen wij het uitzicht op deze camping, de mist was weg! Maar je wilt ook nog wat achterlaten voor je weggaat!

We lozen het vuilwater (grey water), legen het chemisch toilet en vullen het schone water bij. Bij de receptie was alles snel geregeld. En daar gingen we weer. Vandaag de eerste route de North Coast 500 ongeveer we reden 250 km, en maar zwaaien naar de campers.

We vonden een mooi plekje voor de thee pauze. Dit keer met een echt Dutch stroopwafel, ik vond deze bij de Tesco! We stopten nog wel een paar keer om foto’s te maken, maar in het dorp Wick dachten we lekker ergens lunchen! Helaas was er niets open, dus een broodje smeren in de camper!

De volgende stop was John O’Groats de plaats waar de pont verbinding naar de noordse eilanden gaat. Heel leuk, druk bezocht. Alleen geen papegaaiduiker (puffen) gezien. We veel motor en campers.

We hadden nog een stop, Dunnet Head een hoog gelegen uitkijkpunt. Dit is het meest noordelijke punt van het vaste land. Erg mooi. Rond 6 uur waren op de camping, een echt camping is dit niet. Een grasveld met stukken met grind om je camper op te zetten. Maar het uitzicht is wel heel erg mooi. En met de Lidl als buurman.

—–

Dag 11

Vanochtend werden we schuddend wakker, het stormde behoorlijk en dat voel je wel. Gelukkig duurde het niet lang. Half negen was de bui bijna over reden we van de blokken af, ging de gaskraan dicht en de elektra kabel weer in de berging Omstreeks 9:00 reden weg van deze camping.(geen aanrader)

We vervolgen de NC500 route, dit keer echt een stuurdagje allemaal single-track wegen met passeer plekken. Goed opletten dus. Er zaten diverse uitzicht punten in deze route, de een nog mooier als de ander. Alles is hier mooi, rotsen de zee de heidevelden.😍

Regelmatig komen we een touringcar tegen uit Nederland en die gingen naar die zelfde punten. Ik had voor de thee pauze een restaurant in de route op genomen, je raad het al “closed” stond bij het bord…

Dus bij één van die mooie punten zelf thee gemaakt! Qua weer hebben we vandaag van alles gekregen, storm, regen, zon en hagel. En er loopt hier echt van alles over de weg koeien, varkens maar vooral schapen. En die raken echt niet onder de indruk van een camper! 

Bij een van de stops zagen we ook een hond lopen, en verder in het land hoorde we een vrouw schreeuwen! Dus ik houd de hond bij me tot ze bij de weg was. Voor de lunch vonden we een eettentje, wij daar heen, parkeren werd moeilijk. Maar we vonden een plek. De menu kaart was moeilijk te lezen.

We bestelde buikspek van een varken en een portie friet. Het duurde 10 minuten, we eten het in de camper op. Erg lekker. We rijden door naar de camping, dit is een camping voor watersporters vlak aan zee. Een schitterende omgeving. Maar verder is er ook niets in de buurt.

—–

Dag 12

Vanochtend hadden we geen haast, maar we reden redelijk vroeg deze camping weer af. Een leuke camping, maar 2 wc’s en 2 douches voor mannen en voor vrouwen is aan de magere kant.

We ontbeten met roerei, lekker Engels met verse eitjes van de camping. Gisteren waren  we al verbaasd hoe sommige mensen op vakantie gaan. Met zo’n klein tentje, en hele avond in je Nissan Micra gaan zitten met je phone.

Vanochtend zien we dat spul wakker worden. De route van vandaag was niet lang. We eerst weer op single-track, maar later weer op twee banen. Er waren weer diverse stops in de route waarvan er één bijzonder mooi was. 

De eerste was een ruïne van Ardvreck kasteel hij staat aan de oever van Loch Assynt. Je kon er heen lopen. Maar je moet dan wel het juiste pad kiezen, want er liep ook nog een beekje het Loch in. Omdat er veel mensen ons gewoon maar volgenden, hebben heel wat mensen om laten lopen 😆

Het volgende punt stond in de route. Maar daarvoor was een mooier stoppunt, het was er vrij druk. Maar ik duw de camper gewoon een parkeervak in. Hij steekt flink uit maar iedereen kan er langs.

Dus wij inspecteren eerst de wc’s en dan aan de koffie deze keer. Maar wat blijkt, dit de zelfde stop! Alleen de wandeling wordt iets langer, geen probleem voor ons.

Na de koffie trekken we onze wandelschoenen aan en de regenjassen, we zouden het niet droog houden. Deze stop was een waterval die door een diepe kloof loopt. Echt schitterend 😍 Na de wandeling eten daar nog een tosti.

We zijn vrij vroeg en stoppen nog twee keer bij uitzichtpunten. Om 15:15 waren op de camping. Hun winkel stelde niet veel voor, dus wandelen we het dorp in en gaan naar de plaatselijke kruidenier. Het restaurant wat aangeraden was zat vol.

—–

Dag 13

De dagen vliegen voorbij, en alles was we zien is super mooi. Vanochtend weer vroeg op pad, deze camping is wat meer camping met begroeiing en ruime plekken. Maar de toiletten en douches zijn wat oubollig.

De ochtend was druilerig, de keuze was weinig regen of stortbui. Wel zijn we hier en daar gestopt op uitzicht punten en een thee pauze met uitzicht!

In de middag was het beter we reden richting Skye. En opeens rond lunch tijd zien een eettentje, we gaan het proberen. De parkeerplaats was ruim voldoende voor ons huisje. We hebben daar heerlijk gegeten, en de mensen waren super aardig. We hebben inmiddels de NC500 verlaten en rijde onze eigen route. 

Maar vandaag weer veel op single-track gereden, dwars door de bergen. Maar delen van deze weg waren erg slecht! En door de vele bochten zie je een tegenligger soms net te laat..

Het is gelukkig allemaal gelukt en staan we weer op ons plekje. En weer een heel mooi plekje aan Loch Dunvegan.

—–

Dag 14

De tweede week zit erop, en we vinden het nog steeds leuk om in ons huisje rond te toeren. De route van vandaag heb gisteren nog aangepast voor het viaduct en de trein. Linda had vanochtend, na bezoek aan het toilet in het Loch zeehondjes gezien. Dus wij eropaf met de camera’s, erg leuk om te zien.

We gingen ervan door, maar eerste naar een oud kerkhofje met een verlaten kerkje erbij. Dit hadden we gisteren al gezien op weg naar de camping. Vandaar starten we de route de tweede stop was een castle. Die zijn hier niet zeldzaam, elk dorp heeft er één! Een Clan dingetje.

Maar wij vinden het leuk er af en toe één te bezoeken. Parkeren was geen probleem, alleen de verkeersregelaar wilde de camper recht zien staan met de wielen recht.🤨

Het kasteel was leuk om te zien, binnen mochten er geen foto’s gemaakt worden. Daar was het sowieso te druk voor. Ik heb ons wel een pond uit gespaard door mijn leeftijd. Na afloop dronken nog een kopje koffie met wat lekkers, we kiezen allebei iets uit en dat delen we dan. Erg lekker!

We rijden het terrein af onder toezicht van de regelaars, in de taakomschrijving stond dat ze moesten wijzen, en dat deden ze. We rijden richting Fort William en vandaar naar het beruchte viaduct waar de stoomtrein van Harry Potter over reed. Ook hier weer hulp bij het parkeren.

We komen daar aan en gelijk al een ruziënd stelletje en maar schreeuwen, iedereen kon mee genieten! Arme kindertje van dit stel begon ook al te gillen, waarom op deze manier!?

Wij lopen maar door naar het viaduct, en opeens liep iedereen naar boven. Kennelijk was te trein in aantocht, dus wij ook naar boven. Het was de moeite waard. Ik kijk naar Linda en zeg “kom we gaan naar huis”. We rijden het laatste stukje naar de camping. Ook weer een mooi plekje, hier mochten we zelf kiezen. Plek 41 is het geworden.

Morgen gaan we de brug bekijken vanuit de trein 🚂 

—–

Dag 15

Vanochtend vroeg op, de trein vertrok om 10:15, maar we moesten er om 9:55 zijn. En ik denk dan, kan file zijn, een plek zoeken voor ons huisje… Dus voor je het weet rijden we richting Fort William (9:25). En het was 11 minuten rijden, maar je weet het maar nooit hé. 

Je begrijpt dat we ruimschoots op tijd waren, zelfs na een bezoek aan de supermarkt en een bakkie thee op het station. 😁 We hadden vaste plekken met vaste overburen, een stel uit Amerika. Waarvan hij zich zelf graag hoorde praten .

Op de heenweg stoppen we bij een station met een soort museum/souvenir shop. Het stelde niet veel voor, snel de trein in anders zit je daar de hele dag! De trein gaat over die mooie brug, maar we zitten aan de verkeerde kant voor leuke foto’s. Wij wel braaf zwaaien naar mensen bij de brug.

Op het eindpunt hadden we ongeveer 2 uur de tijd om rond te lopen en te eten. We vinden een leuk restaurant, maar hij had geen plek. Over tien minuten zij hij. We wachten daar maar even. 

Maar de man kwam terug en vroeg of we het oké vonden om een tafel te delen. Wij hadden daar geen moeite mee. Het waren weer Amerikanen, maar een leuk oud stelletje. Even leuk mee zitten kletsen, over van alles van onze stakende boeren tot de genderidentiteit! Hun dachten er netzo over als wij.

Na het eten gingen we weer de trein in maar nu aan de ander zeide, maar door het slechte weer geen goede foto kunnen maken. Wel weer met de zelfde overburen.

Rond 4 uur waren weer in Fort William, we dachten nog even vers brood te scoren bij de Lidl maar alle vakken waren leeg. Dus rijden we met ons huisje weer naar de camping. Mede door het slechte weer viel de treinrit ons een beetje tegen.

—–

Dag 16

Geen haast vanochtend, maar evengoed zijn we best vroeg wakker. Na het ontbijt vullen we het water bij en laten het vuile water weg lopen in de opvang. De route staat aan en wij gaan op pad. En geloof het of niet, we hebben gewoon in een file gestaan. Helaas was dit door een vrij heftig ongeval.

Na een half uur begon het weer te rijden, bij een ruïne van een kasteel stoppen we even en drinken we een theetje. We rijden weer door, er stond nog een kasteel in de route.

Dit kasteel was nog in tact en te bezichtigen. Erg mooi en we mochten fotograferen 📷🤳. Echt prachtig was het binnen. Veel pracht en praal. Bij dit kasteel hebben een heerlijk broodje gegeten we waren ook net op tijd en konden nog een tafeltje bemachtigen.

Ook de tuin was te bezichtigen, ook erg interessant en bijzondere bomen, waarvan er één wel 170 jaar oud is. We rijden weer door, maar er stonden ook nog schotse hooglanders vlakbij, dus daar ook nog even gestopt. Aaien ging niet, ze waren wel nieuwsgierig maar hielden gepaste afstand.

We rijden het laatste stuk naar de camping. Maar daar vlakbij was nog een schitterende waterloop. Dus parkeren en bekijken. Hier worden wij blij van.

—–

Dag 17

Vandaag hadden we een korte route, bij het maken van deze route zag ik dat hij erg kort was. Dus toen een omweg er in gemaakt, een rondje om een Loch Earn. De eerste helft reed het lekker door, maar aan de ander oever van dit loch was het single-track en best smal. Daar wordt veel wild gekampeerd, dat mag hier allemaal!

We stopte even op een parkeerplaats om wat foto’s te schieten. Gelijk komen de eenden naar ons toe, jammer we hadden geen oud brood. We rijden door, je rijd hier van loch naar loch bij Loch Lubnaig had ik een koffie stop in de route gemaakt. Hij was er wel maar de koffie was niet geweldig parkeren was £ 1,-

Wat wel leuk is dat als je een dorpje inrijd zie je een bord dat je voorzichtig moet rijden, en als er uitrijd wordt je bedankt dat je voorzichtig was.

Vlak voor de camping had ik nog een verlaten kasteel gevonden, dit was wel een dingetje om te vinden, de vaginatie stuurde me een landweggetje in. Ik schrik daar niet zo van. Maar Linda las op een bordje “road closed”

🤨 we waggelen maar door. Zelfs de koeien waren geen campers gewend, en dat zegt wel wat. We komen we bij een golfclub, en daar was het kasteel niet.

Uiteindelijk wel het kasteel gevonden, maar zo dicht begroeid en te gevaarlijk om te bekijken. Maar hoe we die camper daar gekregen hebben…😲

We zoeken een ander weg naar de hoofdweg, niet meer over het karrenspoor! Vlak voor camping vinden nog een supermarkt, en lunchen doen we op de camping zelf. Gewoon buiten in de zon.🌞 

We lopen nog even naar het plaatselijke Loch Lomond ‘geloof ik’ we zien daar zoveel lochen.. en eten daar een ijsje.

—–

Dag 18

Vandaag heeft de camper even rust, we ging met de trein naar Glasgow, we hadden niet heel veel op het lijstje je staan. De trein lijkt een beetje op de trein in Sri Lanka, echt een boemeltje en hij stopt ongeveer 12 keer.

Eerst gingen naar de kathedraal, hier branden we een kaarsje voor ieder die ons lief is. Na de kathedraal dronken we nog een koffie. We zijn er inmiddels achter dat Schotland geen koffie land is. 

Naast de kathedraal zit een grote oude begraafplaats, en vanaf de begraafplaats kun je mooi foto’s maken van de kathedraal en van de oude graven.

Voor de lunch werd het een broodje bij de Subway. En wat vinden hierna? Het politiemuseum. We worden met open armen ontvangen, de beste heer deed zijn verhaal. Gelukkig was het geen complete toer.

We liepen ons rondje en vonden zelfs een Nederlands uniform. Op zich best leuk gedaan, maar die oude lift op de gang vond ik interessanter.

We liepen weer richting station, maar er moest nog wat gedronken worden. Ik hoefde immers niet te sturen. We vinden een leuk terrasje, even mensen kijken.

We stapten weer in de trein, kennelijk was het ook einde schooldag. Dus veel scholieren in de trein. Toch wel leuk hoor die schooluniformen. En na 12 stops lopen we weer naar de camping, het is maar tien minuutjes. De zon scheen volop vandaag, dus nog even de tuinset neer gezet om nog wat te drinken.

Onze buurman Kees begon in het Engels tegen ons te praten, ik zeg doe maar in het Nederlands hoor. Nou toen ging hij redelijk aan de babbel zal ik maar zeggen.

—–

Dag 19

Het einde is in zicht, het gaat allemaal zo snel. We hebben veel gezien en mega veel foto’s gemaakt en zo’n camper vakantie is ons goed bevallen! Vandaag stond er niets speciaals in de route, we zien wel wat we tegenkomen. We rijden al snel op de snelweg en tuffen lekker door.

Maar voor dat je het doorhebt rijden weer op een single-track weg, slingerend door het landschap. We rijden door een dorpje Sorn en zien daar weer zo’n oud kerkje met een kerkhofje.

We parkeren daar en gaan even kijken, er moet ook een oorlogsgraf zijn. Deze was lastig te vinden maar gevonden. In de camper drinken we gelijk een theetje, lekker ouderwets met een keteltje op het vuur. Die vrijheid bied zo’n camper.

Met de lunch het zelfde, een parkeerplaats zoeken en je kan lunchen, bij een supermarkt is altijd wel een parkeerplek voor het toch wel grote apparaat voor de boodschappen.

We kwamen ook nog een ruïne tegen maar daar was het te druk en geen parkeerplaats meer vrij. We rijden door naar de camping, we kwamen daar natuurlijk veel te vroeg aan. Maar we kregen een pasje voor de slagboom en een sleutel voor het toiletgebouw en konden een plek uitzoeken.

Rond half 5 liepen we naar de receptie om in te schrijven. Hierna gingen we een stukje wandelen om de camping heen, ook hier weer een mooie omgeving. En voor het eerst het scherm geprobeerd.

De dame van wie we de camper mee kregen (in de regen) zei “gebruiken hem maar als paraplu”. Dat hebben we maar niet gedaan, maar nu was er goed weer voor!

—–

Dag 20

Deze camping zullen niet de hemel in prijzen. De plek was goed, maar het badgebouw was niet fijn, hoewel we niet hoefden te betalen voor de douche munten. We reden al vroeg de camping af, in deze route had ik nog twee stops bedacht. Dit doe ik thuis op de pc, het is altijd afwachten of het de moeite waard is.

Deze keer zat ik helemaal goed, de eerste stop was bij de Melrose Abby. Dit was genieten voor ons. Een ruïne van een grote Abby en nog eens een groot oud kerkhof. Wat wil je nog meer, we struinen daar best wel even rond. Er waren zelfs nog twee oorlogsgraven, dat vinden wij ook altijd interessant.

Linda vindt nog een museum in Melrose, over de Romeinen, daar ben ik wel voor te porren. En zo’n echte ouderwetse Schot gaat ons dan van alles uitleggen. Heerlijk! Voor we weg gingen nog een koffie pauze (we blijven het proberen) nu zwarte koffie genomen en dat smaakte beter. En met wat lekkers uiteraard.

Het uit de parkeerplaats komen was een dingetje, we waren flink ingebouwd, ik was al druk aan het steken, en was er bijna uit. Maar de dame die naast ons stond moest ook weg, dat maakte het wel weer stuk makkelijker.

De volgende stop was weer bij een ruïne van kasteel Norham, ooit een berucht kasteel op de grens met Schotland aan de rivier Tweed. En tevens een leuke lunch plek in ons mobiele huisje. We gaan hem missen, bij een carwash de buitenkant een beetje toonbaar weten te krijgen. 

Ja ik zoek de wegen wel uit hé en een paar dagen in de regen gereden. Dat laat sporen achter, dus deze even uitgewist met de hogedrukspuit. Linda heeft de tassen weer gevuld, het meeste in de grijze tas en zo min mogelijk in de rode tas. Je weet wel, die waar je zo beroerd mee loopt..

Morgen vroeg naar Edinburgh om de tassen te droppen in het station en ons huisje inleveren..

—–

Dag 21

Om 7 uur ging de wekker, we doen ons dingetje, maar toch is het anders. Er staat twee grote tassen. O ja het is zover, vandaag moeten hem inleveren.

In de planning was het de bedoeling om 08:00 te gaan rijden, dat is niet helemaal gelukt. Er moest nog van alles gedaan worden. Vuilwater legen vuil weggooien toilet moest nog leeg. 08:30 reden we weg.

Ik had deze route aangepast om bij station Edinburgh de koffers te dumpen, dit ging prima. Ik parkeer ons huisje daar vlakbij de bagage dump, Linda stiert met de twee koffers naar binnen.

Ik maar hope dat ik niet weg gestuurd werd, maar kennelijk had niemand last van dat bakbeest. Linda klimt er weer in en we rijden door. 

Het gaat niet echt snel in Edinburgh , het is gewoon een drukke stad. En goed opletten zelf als je door groen licht rijdt moest ik vol in de rem voor een bus, zo’n dubbeldekker. Alles ging goed, we rijden weer door, het lampje voor de brandstof ging aan. Ik kon nog 72 mile(115 km). Maar hij moest ook vol terug. 

Dus bij een goedkopen pomp even af-vullen. We moesten hem tussen 9:00 en 11:00 uur inleveren en na het tanken zouden we er om 11:03 zijn. Is wat laat, maar ik denk dan die paar minuten haal ik wel weer in.

Maar er was op de M8 een ongeluk gebeurd en in een lange file loopt de tijd verder op, en dat zit mij niet echt lekker. Linda belt even naar Mc Rent en zij hadden daar geen probleem mee. Dat voelt weer beter we rijden niet sneller hoor, maar goed dat ze weten dat we wat later komen.

We werden daar weer hartelijk ontvangen, de zelfde dames checken alles, en schrijven de mille stand op en schieten in de lach. We hebben 1921 mile gereden, dat is 3091,55 km. Hij was zonder opmerking door de keuring gekomen! Maar dan was alleen het briefje ondertekenen de laatste spullen eruit halen en het was klaar.

En daar liepen wij als 2 naaktslakken zonder huisje naar de bushalte van bus 900. En precies op tijd, we konden gelijk instappen. Nu zonder tassen wilde Linda boven gaan zitten, maar hij was redelijk vol. Dus eerst bij iemand aanschuiven en later weer bij elkaar.

In Edinburgh waren redelijk op tijd en kunnen nog even lunchen. Onze trein ging om 14:10. Om 15:55 kwamen we aan in Newcastle.

Nu op zoek naar het hotel, via Google-maps lukt ons dat aardig. Alleen weet Google niet dat we zware tassen mee hadden, we moesten 6 trappen af om bij het hotel te komen 😅.

Het is ons weer gelukt, maar morgen kiezen we een andere weg. In het hotel eerst even badderen en opzoek naar een restaurant. Het werd Nando’s, heerlijk eten hoor. Niets van te zeggen, maar bestellen via een app of bij de bar?!

Nu nog een neutje in het hotel om bij te komen.🥃

—–

Dag 22

Het is weer even anders, we hoeven niet met een ladder het bed uit. Maar zo’n ruime douche zonder toilet geluiden van iemand anders is wel weer lekker! Tijdens het ontbijt had Linda nog een leuk museum gevonden Discovery. Het was een kwartier lopen. De tassen lieten nog even bij het hotel achter.

We gingen aan de wandel, en gelijk kijken wat de best route was voor vanmiddag met die zware tassen. De trappen nemen we niet meer! Om 10:00 uur waren we bij het museum, helaas ging hij in het weekend pas om 11:00 uur open. We hebben alleen de tank kunnen bekijken.

We ging maar weer aan de wandel, want elf uur was eigenlijk te laat voor ons. Het werd een kerkje, hier branden weer een kaarsje voor ieder die ons lief is. We drinken nog een theetje en wandelen daarna nog door de stad richting hotel. We eten nog zo’n kant en klare boterham uit de supermarkt aan de rivier Tyne.

Die leuke streetfood markt was er nu niet. De tijd was daar om de tassen op te halen, en geloof me vanaf dit hotel moesten zeker een meter of 8 naar boven lopen. We hebben het voor elkaar gekregen maar redelijk vermoeid kwamen bij de bushalte aan. Ruim op tijd, als eerste stapte in de bus dus ruimte voor de tassen.

In no time zat de bus vol (een dubbeldekker) andere moesten wachten op de volgende bus. Na een half uur waren bij de terminale inchecken ging weer makkelijk.

We werden wel  gefouilleerd en de handtassen werden na gekeken, wij hebben daar geen moeite mee. Het is ook voor onze veiligheid! Nu aan boord met een heerlijke drankje maken we dit bericht bij afvaart gaan we weer offline.

—–

Dag 23

Vanochtend hadden we ontbijt op de boot, net voor de bootwekker waren we op. Maar het was al mega druk bij het buffet. Overal lopen mensen, gelukkig hadden we nog een tafeltje.

Na het ontbijt gaan we naar dek en zien Tata steel al in de verte. En voor je het weet sta je weer op dek 7 met je zware tas, met de wetenschap dat je er weer twee trappen mee af moet.

We kregen het weer voor elkaar 😅 en door naar de douane voor de paspoort check. Al snel zien zien we Paula en Onno staan. Fijn dat we opgehaald werden nogmaals dank 😘

We drinken nog een theetje en kregen een prachtige bos bloemen mee en een fles wijn. Echt super!

De wasjes zijn in middels klaar en de souveniertjes even uitgestald op de tafel. Gelukkig is alle drank heel gebleven.