Dag 1

Zondagochtend, we zijn in feite al helemaal klaar. De koffers staan als stille getuigen te wachten in de gang, we vliegen pas rond 18:00 uur en om 15:00 uur worden we door de ouders van Linda naar Schiphol gebracht. Echt superaardig, het wachten duurt best lang wachten duurt altijd lang.

Op Schiphol verloopt alles best vlotjes, en na een heerlijke cappuccino lopen we rustig naar de gate. Ik kijk nog eens op de tickets en denk te zien dat wij niet naast elkaar in het vliegtuig zitten, ik heb er niet zo heel veel ervaring mee maar ook Linda schrok een beetje en zei dat ik dat goed gezien had. Bij de gate van waar onze vlucht zou vertrekken stond een dame van Qatar. Linda en ik lopen er heen en vragen hoe dit kon. Het had te maken met de manier van reserveren door Kras. Zonder iets te zeggen verscheurd deze dame onze tickets, ik geloof dan mijn mond open viel! Ze print gelukkig wel nieuwe, met stoelnummers naast elkaar. Dat was toch wel heel tof van deze dame, er was kennelijk nog plaats genoeg in het vliegtuig. En Boeing 777, een schitterend vliegtuig!

De piloot kraakt door zijn praatding en meld dat er vertraging is hij kreeg nog geen toestemming tot vertrek, dit duurde ongeveer een half uur. De ernst van dit half uur bleek pas in Qatar op de luchthaven Doha moesten we rennen om het tweede vliegtuig te halen. En van slapen komt weinig in een vliegtuig dus moe als honden kwamen we aan in Colombo.

Onze chauffeur/gids heet WW en volgens ons gaat het wel goed komen. We moesten wel gelijk de excursies met hem afrekenen. En morgen 7:59 staat hij hier voor ons. Na een wandeling, sapje en een paar baantjes zwemmen gaan we nu aan het avondmaal..

Dag 2

Het ontbijt was iets wat magertjes, een paar broodjes. Maar opeens werd er van alles naar onze tafel gebracht, borden fruit en een omelet met worstjes. Jammer we hadden toen al niet zoveel trek meer. 7:59 begon de toer eerst naar de vismarkt, waar het natuurlijk vreselijk stonk en waar we veel ondermaatse vis zagen liggen…. duurzaam kennen ze hier waarschijnlijk niet. Op de markt liep er al snel iemand ongevraagd met ons mee en begon ding uit dat kon maar één ding betekenen en ja hoor de man wilde roepies, ik gaf hem 20 roepies. Hij vond dit niet voldoende, we zijn weg gelopen zonder ons nog aan de man te storen. Hij moest het maar doen met de gegeven 12 eurocent. We reden weer door, langs “The Dutch canal” dit kanaaltje wordt gebracht als geschenk van de Nederlanders. We hebben het ooit aangelegd om snel kaneel uit het binnenland naar de schepen te krijgen, een detail. De haven ziet er kleurrijk uit, als hij niet zo stonk hadden we er misschien wat langer gebleven.

Na de lunch reden we eerst naar het tweede hotel, dit zag er een heel stuk beter uit. Hier blijven wij twee nachten. We moesten de koffers weg breng en gelijk weer de auto in. We bezochten een tempel bij het zwarte meer, van de tempel was niet veel meer over maar het was een schitterend stukje natuur. Veel rotsen en zelf een privé show gekregen van een stel aapjes met een baby aapje, ze waren net zo nieuwsgierig als wij en kwamen steeds dichter bij… echt super lief! Dit was een extraatje, het stond officieel niet op het programma. WW riep ons, we moesten naar de volgende bezienswaardigheid de grote witte Boeda en de grootste Stupa van Mihintale. Zo’n 1875 traptreden waarvan een deel op blote voeten, het was zeker de moeite waard! Zelfs de uitzichtrots hebben we beklommen. Natuurlijk valt mijn leesbril van mijn shirt, bij het pakken van mijn camera we hadden mijn worstkleurige HEMA bril al opgegeven. Tot er iemand riep “ik ga jou bril wel pakken” en dat voor omgerekend nog geen Euro…

Nu doodmoe aan het diner, straks lekker douchen en de beentjes omhoog..

Dag 3

We hebben heerlijk geslapen, we waren ook best moe hoor! Net het ontbeten, ontbijt is hier wel een dingetje, jam, jam of ei dat zijn een beetje de keuzes! Vandaag gaan we weer van alles zien, na het ochtend gebed in de auto. Wij treffen natuurlijk weer een parttime dominee / wonderdokter als gids, verder een aardige kerel en zeker een goede gids. We bekijken een aantal ruïnes in Mihintale, dit is wel erg ons ding, we genieten er van en maken vele foto’s. Ik waan mij zelf dan ook een beetje terug in de tijd, en probeer me voor te stellen hoe het toen toe ging. We hebben alleen een ochtend programma, we kregen de keuze om bij een restaurant te lunchen of in het hotel. Wij kozen voor het laatste, dit vond onze gids geloof ik niet zo leuk..

Vanmiddag waren we dus vrij, na de lunch in het hotel, een heerlijke salade van diverse groentes zijn we gaan wandelen, ik denk dat we wel 20 tuk-tuk’s afgeslagen hebben. Maar één ding geef ik ze na, als je nee zegt accepteren ze dat en blijven niet zuren. We liepen langs een sportcomplex heel mooi met grote tribunes enzo. Maar we mochten er niet in van de portier.

Verder groet iedereen je met een vriendelijke glimlach, zelfs twee agenten op één motor wuifde uitbundig en dat was niet omdat we te hard liepen!

Op een bepaald moment liepen we langs een park, we liepen het park in maar we werden geroepen door een portier, hij had de kaartjes al klaar 100 roepie p/p Linda moet er nog een beetje aan wennen dat dit ongeveer €0,60 is en ik hoefde uiteindelijk maar 1 kaartje te kopen. Ook dit park was te smerig om beet te pakken, het vervuilde water stonk erg. Jammer dat ze daar weinig aan doen.

Tussen het schrijven van dit bericht door kijk ik regelmatig even naar een zwerm grasparkieten, waarom weet ik niet we hebber er thuis ook zat van, maar opeens vliegt er dan een visarend. Dan zeggen we toch even “ohww” wat schitterend dier. Het is hier goed uit te houden. Onze voeten doen wel enigszins pijn van het vele lopen op blote voeten en het klimmen op rotsen. Morgen gaan we de grootste rots op, de leeuwenrots maar niet zonder een flinke massage morgen ochtend.

Dag 4

De dag begon met een iets beter ontbijt, de papaja sap was niet te drinken, gelukkig kregen we daarvoor in de plaats een ananassapje. Die was wel erg lekker, het eitje ging er ook wel in.De koffers mee, we gingen weer verhuizen nu naar Polonnaruwa.

De eerste stop was bij een Spa waar we eerst een ruimte in moesten met een douche, dus ik vraag nog even of ik mij eerst moest wassen. Dat was niet de bedoeling, ik kon het toilet gebruiken helemaal achterin. Wij kregen een heerlijke massage, gelukkig heeft de masseur mijn voeten goed onder handen genomen. Na wat foto’s genomen te hebben zijn we weer doorgegaan.

Hierna volgde de citytour we reden eerst met een Jeep naar de buffelkarren daar gingen we een stukje mee rijden. Wij vonden het eigenlijk alleen zielig voor de buffels die met het gewicht in de nek en een touw door de neus de kar moeten trekken. Vervolgens gingen we een stukje varen met een lunch bij de locals dat was erg leuk en lekker. Eten met je handen uit een lelieblad. De terugreis in de tuk tuk viel tegen omdat de dominee zich daar ook bij in moest proppen ook de tuk tuk had er hoorbaar moeite mee!

Daarna kwam het weer op onze mager aanwezige conditie aan, de beklimming van de leeuwenrots…. de Sigiriya rock we hebben er een tijdje over gedaan maar we zijn boven gekomen. Meer op karakter dan op uithoudingsvermogen, maar we hebben het gedaan! Wat voelde we ons klein bij dat immense rotsblok. Op de weg naar beneden bleven we omkijken en genieten van het uitzicht, zelfs zo dat ik nog ff onderuit ging, gelukkig niets ernstigs… Ik wilde ook nog even op een kleine rots klimmen op de manier zoals vroeger de monniken deden, ook dat viel niet mee. Het was weer een heerlijke dag.

Dag 5

Een heerlijk dagje cultuur snuiven in de tweede hoofdstad van Sri Lanka Polonnaruwa. We beginnen weer met gebed, het is ff niet anders.. Ons eerste bezoek is aan een houtsnijwerk fabriekje. De eerste waar we heen gingen was nog dicht, wij gaven al aan dat we er ook niet echt belang bij hadden. Maar we gingen naar nummer 2 deze was wel open. We krijgen uitleg over de houtsoorten en wat er van gemaakt word, mijn vraag over FSC heb maar niet gesteld. Ook over de manier van kleurstof maken kregen we uitleg op zich best interessant maar niet ons ding. Even door de winkel gelopen voor de vorm en weer door..

Naar de ruïnestad Polonnaruwa, dat was weer genieten voor ons. Veel tempels, paleizen, Buda’s en Stupa’s gezien, de ruimte op onze SD kaarten word snel minder, ik heb al een lege extra mee voor het geval.. Gelukkig hadden we sokken meegenomen, je moet bijna overal je schoeisel uit doen en ik kan je zeggen dat het behoorlijk heet kan worden onder je voeten…⯑ en je raad nooit wie ik zag met witte sokken in sandalen. Naast al de oude ruïnes zien we ook steeds meer dieren zoals een aantal visarenden en hagedissen, we fotograferen wat af hier! Apen zijn inmiddels al niet meer zo spannend voor ons, daar zie je er hier zo veel van.

Na de laatste bezichtiging kregen we de keuze, of naar een restaurant voor de lunch of naar het hotel. Wij kozen voor het laatste, we wilde onze voeten afkoelen in het zwembad. Ook mijn gebeden zijn gehoord, vanmiddag geen eind gebed van onze dominee W.W. Na een heerlijke lunch met lekkere pittige rijst met kip en garnalen gingen we onze zwemkleding aan doen. Op dat moment zien we nog net een stel apen het zwembad verlaten het blijven apen!

Dag 6

Na het ontbijt en gebed reden we naar een fabriekje waar batik gemaakt wordt. Onderweg stopt de dominee op diverse plaatsen om ons foto’s te laten maken. Heel aardig maar soms ontgaat ons het doel van zo’n stop, we maken dan maar een foto en bedanken aardig.

De techniek van het maken van batik wist ik al, het werd door een alleraardigst dametje uitgelegd. En als je dan ziet onder welke omstandigheden het personeel dit moet doen… we zijn gewoon een stukje terug in de tijd wat dat betreft.

De volgende stop was de Dambulla Rock tempel, hier werd weer een aanslag op onze kuiten en conditie gedaan. Boven aangekomen de schoentjes weer uit en op blote voeten de tempel in. Het was zeer zeker weer de moeite waard. Ongelofelijk dat ze dit konden uithakken uit een rots. Vooral de aantallen Buda’s was enorm drie grote liggende Buda’s en vele zittend en staand. Wij keken onze ogen weer uit. Voor de tempel stond een immens groot goudkleurig Buda beeld.

Het was inmiddels tijd voor de lunch. Deze ging we nuttigen bij een hotel in de buurt de dominee weet zijn plekjes wel. Het hotel wordt mogelijk ook door onze reisorganisatie gebruikt. Ik wilde nu eens Sri Lankaans eten dus gingen we voor een curry, ik de hete en Linda de milde. Heet is daar ook echt heet, ik houd daar wel vanavond de brandblusser maar naast mijn bed zetten…

Op de weg naar Matale is de dominee nog even gestopt bij een kokos vrouwtje die samen met haar kinderen liet zien wat en ze alles maakte van kokos. Je staat er nog versteld van wat ze daar allemaal van maken, van touw tot kokos olie, kwasten en zelfs lepels en drinkbekers. Achteraf best interessant. Zo primitief allemaal..

In Matale bezochten we een kruiden tuin, dat was meer ons ding. De uitleg was super en we kregen er zelfs een massage, mijn rug schouders en hoofd en van Linda schouders en hoofd. Hij had ook een ontharingscrème die testte hij even uit op een stukje van mijn hand, na een paar minuten veegt hij de zalf van mijn hand en de haren gaan mee…⯑ ik zag daar andere doeleinde voor… Deze crème hebben we niet mee genomen, je zal het per ongeluk als shampoo gebruiken…. Wel hebben we wat andere olie en smeersels mee genomen..

We vervolgen onze reis naar Kandy naar ons vierde hotel, het eerste deel van de route gaat door een mooi bergachtig gebied net veel natuur, het tweede deel door bewoonde gebieden, die wel leuk zijn maar super druk. Het verkeer is hier echt een grote chaos.. heerlijk!

Hotel Devon is een mooi hotel, we worden vriendelijk verwelkomd en de kamer is super mooi! We hebben zelfs er ligbad en een stille ventilator we blijven hier dan ook drie nachten.

Dag 7

Het gaat weer veel te snel. Vandaag stond een beetje in het teken van verplichte figuren, het hoort er nu eenmaal bij. Het ontbijt was formidabel, we hadden wat meer tijd omdat we om 8:29 met de dominee afgesproken hadden.

Als eerste zouden we een edelsteen fabriek bezoeken, bij aankomst moest ik van W.W. Naar binnen om te controleren of ze de uitleg in het Nederlands hadden, gebruiken dit vaak als lokkertje en hier was dit dus zo. Alleen Engels en Duits, dus op naar de volgende die wel het mijnfilmpje in het Nederlands had. Het doel is natuurlijk om ons iets te verkopen en dat is gelukt… nadat er een flink stuk in prijs gezakt was. Linda kwam er goed vanaf❣

Voor de volgende stop gingen we naar een zijdefabriekje daar vlakbij in de buurt, heel leuk allemaal. We kochten er te shirts en ook hier haalde ik 500 roepie van de prijs af toch zo’n €3,- door mijn werk als inkoper ben ik echt een jood geworden⯑.

De volgende stop was de Royal botanical garden, de lokale bewoners gaan daar naar binnen voor 60 roepies wij voor 1500 (9 euro) pp. Het is een mooie tuin met veel bamboe en palmbomen. We hebben er 2 uur heerlijk gewandeld.

Inmiddels was het lunch tijd, WW bracht ons naar een buffet restaurant we gingen met een oud Otis liftje naar de vijfde etage. Het was een mooi restaurant met een heerlijk buffet, uitzicht was er adembenemend.

Naast het restaurant was een souvenier winkel de dominee wilde daar met ons naar binnen, onze blik sprak kennelijk boekdelen en hij zag er vanaf. Hij bracht ons naar het hotel en zou ons om 4 uur (15:59) weer ophalen, we gingen naar een folklore avond. We zaten tien over vier in een nogal leeg zaaltje. Na het lezen van het programma werd duidelijk dat de voorstelling om 5 uur begint. We hadden wel een parkeerplaats voor de deur. De voorstelling stelde niet veel voor, er werd helemaal niets uitgelegd. Een beetje raar.

Het duurde tot zes uur, daarna liepen we naar de “Scared Temple of Tooth de tempel waar de tand van Buda bewaard wordt. Het was druk en tijdens het maken van een foto stond een monnik geïrriteerd te wuiven dat we door moest lopen, prima maar nadat ik mijn foto heb! Het was weer heel indrukwekkend, zoveel beelden en verhalen. De tand is niet te zien, die wordt eens in de vier jaar tentoongesteld.

Na de tempel terug naar het hotel waar het gebed van onze dominee werd onderbroken, hij moest zijn auto parkeren. Toen voorstelde alvast uit te stappen werden we verzocht te blijven zitten tot na het gebed⯑

Het diner was weer fantastisch, onze was ligt weer schoon in de koffer. Morgen gaan we naar de olifanten crèche en moeten om 7:29 klaar staan.

Dag 8

Vandaag was onze vrije dag, dan zou je denken “uitslapen rustig ontbijten een wandeling en het zwembad” maar nee niets van dat, op de wandeling na dan.

Vanochtend zaten we 6:45 aan de ontbijt tafel, we hadden om 7:29 afgesproken met WW om met ons naar het het olifanten weeshuis te gaan, onderweg nog een aantal foto momenten en even pinnen, het is allemaal best goedkoop maar je hebt wel flappen nodig. En hoevaak pin je even 40.000,- 

Vlak voor het weeshuis stopten we voor het nuttige van een rood banaantje, volgens onze dominee een medicinale banaan, wij proefde echter geen verschil met een gele. De citroen banaan van een paar dagen terug vonden wij veel lekkerder!!

Rond de klok van 9 kwamen wij aan bij het olifanten weeshuis waar gelijk al het voeren van twee baby olifanten konden aanschouwen. Dit is zo’n leuk gezicht, in recordtijd slurpen ze een liter melk naar binnen. Hierna gingen we naar de grote olifanten kijken en mochten we er één aanraken. De verzorger die dat regelde wilde daar natuurlijk wel een fooi voor en dat moest zelfs stiekem.

Vervolgens gingen de olifanten naar de rivier om gewassen te worden, dat is een happening. Ze moeten het park uit en de weg oversteken, daarna door een soort winkelstraat naar de rivier. Het was een genot om naar te kijken!

Hierna wilde wij heel graag een olifant wassen dat leek ons zo leuk, er op rijden hoefde niet. We weten dat dit je dit eigenlijk niet moet doen! Maar het wassen kon alleen in combinatie met een stukje rijden, dus een heel klein rondje dan maar…… Het wassen was zo leuk en de olifant genoot er zichtbaar van het zijn heerlijke dieren..

Hierna weer terug richting hotel, onderweg nog even een lunch bij een klein lokaal eethuisje waar we weer een heerlijke curry gegeten hebben, met jawel mijn eerste biertje van deze vakantie!

We waren vroeg terug in het hotel ik ben even lekker het ligbad in gegaan en Linda heeft even gedoucht, we hadden toch in een moddersloot gestaan. Daarna hebben we een wandeling om het meer gemaakt en even een supermarkt in geweest. Heel leuk om te kijken wat daar in de schappen lag! Daarna lekker een ijsje gegeten en weer naar het hotel gelopen langs het meer, om ook Linda even de waterschildpad te laten zien..

Dag 9

We zijn vanmorgen op de normale tijd vertrokken richting Ella waar we een waterval gaan bekijken, we rijden samen met het andere stel op, heel gezellig met hun chauffeur kunnen wij het heel goed vinden. Dus dat wordt lachen vandaag.

De rit gaat door de bergen erg mooi, jammer dat onze dominee hier niet zo lekker rijdt. Met horten en stoten gaan we door mooie bochten hij snapt dat gewoon niet goed.

Op diverse plekken stoppen we voor uitzicht foto’s dat is wel mooi, en omdat we met z’n vieren zijn kunnen we mooi ook foto’s van elkaar maken.

De eerste echte stop is bij een waterval, ik klim er dan gelijk in en op, normaal Linda ook maar die moest even iets aan haar vliegenplaag doen. Dat kan erg vervelend zijn. Tussendoor stoppen we ergens voor het drinken van een kokosnoot, die kregen we van Neil. Ik even griezelen van het lokale sanitair, maar als je moet…

Daarna gaan we weer naar het voeren van olifantjes kijken, zo’n koddig gezicht om ze te zien rennen naar de voerplaats!

Aansluitend gaan we met z’n vieren een safaritocht maken met een Jeep maar eerst lunchen. Dat was een zeer smakelijk buffet, als anekdote dat Linda en Maike opgesloten zaten op het toilet. Gelukkig konden ze zichzelf bevrijden⯑

De safari begon wij vieren met de dominee achterop en Neil naast de chauffeur we zagen vele dieren van olifant tot krokodil, we zaten heerlijk te schudden in de Jeep! Op een gegeven moment staan er twee olifanten op de weg en de chauffeur rijdt er heel dichtbij. Een van de olifanten deed een beetje geïrriteerd richting de auto en de dominee vloog als een haas naar de lege stoel naast hem. Wij lagen natuurlijk helemaal dubbel van het lachen..

Nu zitten we in het Hotel, het is weer een prachtige locatie met een douche van 2 bij 2 meter. We gaan nu lekker eten en onze mand in.

Dag 10

Afscheid van de dominee,

Vandaag was de laatste dag van onze rondreis, we zijn hier nog vier dagen, en we gaan vast nog wel wat ondernemen hoor. Dus niet gelijk denken dat dit ons laatste verhaal is.

Vanochtend om 7:59 stonden we klaar voor vertrek de koffers in de hal, de rekening vereffend en de sleutel ingeleverd, vandaag stond Galle op de rol. Daar keken we allebei wel naar uit, lekker cultuur snuiven nu naar onze eigen roots het Nederlandse fort Galle!

Het was weer een aardig stukje rijden, en dat is toch niet de sterkste kan van onze chauffeur, of hij moet echt het idee hebben dat wij dol zijn op de achterkant van een tuk-tuk de auto gaat ook steeds meer geluidjes produceren. We maken weer de nodige tussen stops voor het maken van foto’s. Uiteindelijk zijn we wel overal heelhuids gekomen, maar niet altijd even comfortabel. En de gebeden bleven er ook steeds, dat is nu helemaal afgelopen.

Onderweg hebben we ook nog een paar foto’s van die stokvissers gemaakt, dat koste 200 roepie (€1,20) ze zitten op een stok in de zee met een hengel. Maar volgens mij vangen ze alleen roepies. WW vroeg ook nog of we kokosnoot wilde drinken, maar daar hebben we voor bedankt wij hoeven niet elke dag aan de noot te lurken.

Rond half twaalf waren wij in Galle in the Dutch fort, tot onze verbazing nog voor het andere stel, die hadden wel de noot gedronken. We keken onze ogen uit op het fort, het idee dat dit van ons was. WW zei bij aankomst “Mooie hé?” Ik zei ja duhh ‘Wij hebben het gemaakt!’ De ligging de strategie de zee op de achtergrond, we waren alweer eeuwen terug in de tijd. Daarna nog even in de kerk rond gekeken, heel veel stamt nog uit die tijd binnen de fort muren. Misschien gaan we daar nog een dagje heen…

Voor de lunch gingen we weer naar een leuk tentje waar ik zowaar een broodje pindakaas met banaan kon bestellen. Heerlijke dag weer vandaag, we hebben afscheid genomen van het andere stel en hun gids Neil, en hier in ons laatste hotel ook van W.W. alias de dominee, de laatste preek/gebed. Nu nog vier dagen vrij rond hobbelen..

Dag 11

Vanochtend wel op tijd wakker, de gordijnen in hotels zijn volgens mij van overtrekpapier! Maar we zijn blijven liggen tot 8:30 en dat was relaxt even geen gehaast, geen gesleep met tassen en koffers en…… geen gebed ⯑!

Om 11:30 zou er een man van Best Holydays namens Kras om te vragen of alles naar wens geweest was, tot die tijd hebben we lekker gezwommen en bij de pool gehangen.

Redelijk op tijd was de man bij de receptie, in één zin vroeg hij of de reis en W.W. en de hotels en het eten goed bevallen waren. Vervolgens probeert hij ons een city toer Colombo aan te smeren met een boottocht door the “Dutch canal” gelijk een fotoboekje erbij, dat hebben we dus niet gedaan. We hebben verder ook niet over WW geklaagd dat melden we thuis wel bij Kras zelf.

Wel hebben we besloten morgen op eigen gelegenheid met het openbaar vervoer naar Galle te gaan dat wordt weer vroeg opstaan, we gaan met de trein van 5:40 we hebben al een Tuk tuk geregeld voor 5:20 naar station Negombo vandaar met de trein naar Colombo en overstappen naar Galle.

We moeten dan voor 18:00 weer op het station Colombo staan voor de laatste trein naar Negombo. We hebben er zin in, als het goed is krijgen wij een ontbijt pakketje mee..

Dag 12

Galle, take one,

Vanochtend voor dag en dauw liepen er twee hotelgasten naar de receptie, idd dat waren wij. Een jongen van het hotel lag in de gang bij de receptie een beetje weg te dommelen, we groeten hem beleeft. “Are you from room 131” vraagt hij en dat klopte hij had twee ontbijt pakketten voor ons, echt super! De eerder besproken tuk tuk stond ook al klaar voor het hotel. Het leek allemaal te gaan lukken!

Op station Negombo eten we ons ontbijt, tot het loket opengaat. We kopen voor 80 roepie (€ 0,49) twee kaartjes naar Colombo. Als de trein komt is hij nog erg leeg, alle zitplaatsen waren wel bezet. We stonden bij een open deur. De deuren kunnen niet meer dicht, later begreep ik wat daar de reden van is.

De reis gaat beginnen, het is een stoptrein en op ieder station stappen er mensen in de trein. Na vier stations stonden we als haringen in een ton, en er bleven mensen bij komen. Allemaal hele lieve mensen, maar ook een hoop bedelaars. Een vrouw vraagt waar we heen moeten, toen ze hoorde dat we naar Colmobo gingen zei ze “dan moet je straks overstappen loop maar achter me aan, deze trein stopt straks.

Zogezegd zo gedaan met z’n alle naar de volgende trein. Op station Colombo kopen we kaartjes naar Galle, de trein zou 7:55 aankomen op spoor 3 en dat was het al bijna. Op spoor 3 staat een trein, we vragen aan iemand in de trein of deze naar Galle gaat, en die zei ja naar Galle.

Je voelt hem al aankomen, de trein ging niet naar Galle maar naar Kandy.. grrrrr. Onze poging was mislukt we zijn op station Ragama uitgestapt en zijn op zoek gegaan naar een bus richting Negombo. We wilde sowieso een keer een bus rit maken, dus dit kon ook gelijk afgevinkt worden.

De eerste bus zou ons naar een busstation brengen, hij zat goed vol. Ik hing half in en half buiten de bus.. Betalen ging niet, de conducteur begreep ons niet. Bij het busstation kwam de eerst wat norse man, waaraan ik vroeg of de bus naar Negombo ging naar mij toe en zei dat ik er hieruit moest. Vervolgens wees hij ons welke bus we moesten hebben, we waren vroeg dus een zitplaats.

De bankjes zijn daar natuurlijk aan gepast aan de lokale mini mensjes, dat hield in dat Linda de reis op één bil zat… Ook de bus is hier net zo onduidelijk als de trein. Alles staat er vast wel in het Sri Lankees of Tamil, maar die cursus hadden we niet gedaan.

Uiteindelijk zijn we weer op station Negombo uitgestapt. Na het vele zitten dacht ik we lopen wel naar ons hotel, ik ging ervan uit dat het zo rond een uur of drie zou zijn. Dat was een misvatting het was 12:00 het heetste van de dag en ruim een half uur lopen. Gelukkig kon ik een beetje navigeren met mijn telefoon met de rest v/d wereldbundel anders was dat een uur geworden. Alles bij elkaar zijn we niet in Galle gekomen, maar was het wel een dag vol avontuur en nieuwe ervaringen.

Dag 13

Galle take two,

Gistermiddag besloten we dat we toch nog naar Galle wilde, kans dat we er nog eens komen is niet zo heel groot. En we hebben er beide iets mee! Dus na het diner naar de receptie om het één en ander te regelen, ontbijt en een taxi.

We hebben de strategie iets aangepast, om de reistijd te verkorten en een struikelblok met treinen te elimineren. We zijn om 5:30 met de taxi naar station Colombo fort gegaan, van daar gaan we met de trein naar Galle (uitgesproken Gol met Engelse G).

De kaartjes waren snel gekocht, we werden naar perron 5 gestuurd. En dan weet je feitelijk nog niets… Een beetje zoekend liepen we richting perron 5 toen er opeens een man op ons afkwam en vertelde waar we moesten gaan staan. Toen onze trein aan kwam werden praktisch door de man, die overigens geen woord sprak de trein in geduwd. Zelfs de plaats wees hij aan voor het betere uitzicht. Toen ik de man een fooi wilde geven weigerde hij die, dat hadden wij hier nog niet meegemaakt. Wel vroeg hij ons een donatie te doen aan het doveninstituut, dat hebben we uiteraard gedaan.

De treinrit was erg mooi, vlak langs de kust echt schitterend! Het was wel een stoptrein, de rit duurde 2,5 uur. Maar we waren in Galle, voor ons toch het gevoel op Nederlandse bodem zo ver van huis.

We hebben weer schitterende foto’s gemaakt en heerlijk cultuur gesnoven. Lekker een soort museum bezocht, waar veel lag uit de Nederlandse tijd maar ook een hoop rommel. Maar heel leuk er liep een gids mee die honderd uit kletste, vooral toen we vertelde dat we Nederlanders waren Sri-Lanka en Nederland zijn bevriende naties volgens hem.

Na een aantal uur zijn we richting station gelopen, hoeveel tuk-tuk chauffeurs we nee hebben moeten zeggen durf ik niet te zeggen. Ze snappen niet dat er ook mensen zijn die kunnen lopen. De kaartjes kopen ging iets moeizamer omdat er een Chinees stond die steeds hulp nodig had, wij als trein insiders begonnen ons te irriteren. Uiteindelijk kocht hij kaartjes en konden we door.

Voor de lunch hadden we een paar zakjes chips en een koude fles water gekocht, fastfood kennen ze hier nog niet echt. Die chipslunch deden we half op het perron en half in de trein.

Zo rustig en stil als het op de heenweg was, zo druk en vol was de trein terug. We stonden in een halletje bij de deur, om toch noch een glimp van de Indische Oceaan op te vangen. We stonden er samen met een aantal Chinese dames, waar we al snel contact mee hadden. Ik merkte wel dat er steeds gegiecheld werd en dat bleek om mij te gaan, door mijn lengte en omvang ben ik in hun ogen iets bijzonders. Met de bijdehandste ben ik ook nog op de foto geweest. Zelfs 2,5 uur staan in een rijdende trein gaat dan best vlot..

Aangekomen in Colombo leek het mij wel leuk om met een bus terug naar Negombo te gaan Linda had daar ook wel zin in. De taxi was luxer en koste 5000 roepie (€30,-) en de bus veel minder comfortabel en druk voor 120 roepie (€0,73) 19:20 stonden we weer in Negombo. Daar vandaan met een tuk tuk naar het hotel en om half 8 zaten we weer aan de warme hap, een drukke maar heerlijk dag gehad.

De terugreis,

We zouden rond 24:00 opgehaald worden bij het hotel en naar de luchthaven van Colombo gebracht worden, en om tien uur moesten we uitchecken bij het hotel. We zaten in de lobby een beetje spelletjes te doen op onze telefoons. Helaas zwaar geplaagd door muggen.

Om de muggen te ontlopen ben ik naar buiten gegaan, de straat was leeg. Zo druk als het overdag is, s’ nachts kun je er een kanon afschieten, zonder dat je iemand raakt. Onze taxichauffeur van de vorige ochtend komt naar me toe en vraagt of we naar het station moeten.

Ik leg hem uit dat we daar idd heen moeten maar dat “Best hollidays” een auto stuurt. We praten nog even verder over Sri Lanka. Even later komt er een zeer Luxe Toyota bus aan rijden, de chauffeur laat een briefje zien waar onze namen op staan, hij vroeg of wij dit waren.

De namen klopte en de schuifdeur schuift elektrisch open, we stappen in en geruisloos rijdt de bus weg, het is een hybride auto met tv in het dashboard. De chauffeur zegt verder niet veel. Hij zet ons af voor het vliegveld, daar zien we weer een aantal bekende. De gang naar het vliegtuig begint, drie controles maar het verloopt vlotjes. We gaan de lucht in. Het voedsel op deze vlucht was niet te hachelen! en we zouden volgens de bording passen beide vluchten niet naast elkaar zitten. Dat is niet leuk, op deze vlucht zat ik alleen en kon Linda lekker bij me komen zitten, er werd al meer geruild om bij elkaar te kunnen zitten..

Zo’n 6 uur later landen we op Doha in Qatar. We checken in en lopen naar de gate. We stonden als één van de eerste in het vliegtuig en regelen gelijk twee plaatsen naast elkaar, er waren lege plekken en daar mochten wij gaan zitten. Het was weer de luxe Boeing 777 het eten was hier iets beter! Op deze vlucht hebben we zelfs een beetje kunnen slapen rond 13:00 landen we op Schiphol de broer van Linda kwam ons ophalen… de reis zit erop een super vakantie hebben we gehad!!