Dag 1

Een rondje langs de grenzen op de motor. Met een hagel nieuwe navigatie, moet geen probleem zijn zou je denken. Maar de kenner van Hansie weet beter! We reden koud ons pittoreske dorp uit en de Garmin XT schakelde zich zelf uit en weer aan zonder de route. Ik zet de route er opnieuw in, en hij wil me direct naar Hoorn sturen.

Gelukkig heb ik de lijn van de track dikker gemaakt en die was duidelijk zichtbaar iedere keer als ik de route er inzet gaat hij uit en weer aan. De route reed ook langs de begraafplaats waar we waren voor pa (Linda’s vader), ik herkende de weg er naar toe, we moesten een traantje weg pinken…

In IJmuiden gingen we met de pont, ons mondkapje dus niet voor niets mee genomen. De pont is ook OV en het is verplicht, maar ook gratis! In St. Maartenszee gingen lunchen, ik daar de navigatie even helemaal uit gezet en de route er opnieuw in gezet. Hij ging niet meer uit, maar toch weer een rare actie. Gelukkig hebben we de track nog.

Dus ik de track maar weer volgen, een super mooie route, leuk smalle wegen ook echt super smal. Het was weer heerlijk gezellig in de kustplaatsen, niet over zuren. Het sociale leven komt weer lekker opgang! Even voorbij Den Helder kwam de route er weer bij. Het was een fijne rit, met de nodige omleidingen een hik in de navigatie. Half vijf waren we in Hoorn bij de B&B.

Lieve mensen, een warm welkom me een sapje en gebakje, voor het eten moesten we een half uur lopen, het was de moeite! Heerlijk buiten gegeten bij het standbeeld van Jan Pieters zoon Coen. Gisteren waren daar rellen over dit beeld! Nu op onze kamer, een beetje na genieten van onze eerste vakantiedag.

Dag 2

De kamer was geweldig, netjes en schoon. Maar die dame, ze bleef maar kletsen. Het uitleggen hoe je centrum moet lopen duurde ook 25 minuten. Maar goed bedoeld hoor, maar ik krijg daar de kriebels van. Het ontbijt was super, maar ook weer met veel gekletst.

Hoorn is zeker leuk om nog eens heen te gaan. Maar niet meer bij haar.. We propte de motor weer vol en vertrokken weer. Ik rij een stukje verkeerd keer om, en de navigatie wil naar het begin punt. Dat blijft hij willen tot Katwoude. Het was inmiddels koffie tijd, ik zie een leuk etablissement een oude boerderij heel gezellig, we gingen zitten en zagen gelijk een kat aanlopen met een kikker in zijn bek.

De kikker werd gelukkig nog gered. We bestelde koffie met appeltaart, toen die gebracht werd sprong gelijk een kip op de tafel. We mochten hem er af slaan van de boerin, ze kunnen wel wat hebben. Natuurlijk hebben wij dat niet gedaan en de kip de borden schoon laten pikken.

Verder was het vandaag de dag van afsluitingen.. Eerst de IJselmeerdijk we mochten niet over de brug in Muiden en de pont voer niet net buiten Eemnes, met slechte omleiding.

Maar vandaag heeft de vaginatie zijn best gedaan, geen klachten van ons! Maar een keer uit gegaan en de track blijft keurig in beeld. De langste dag, met veel omleiding een kip en weer een prima kamer, zonder babbeltante.

Dag 3

Vanochtend ontbijt op bed, er is geen ruimte om niet op het bed te zitten om iets te eten. Het maakt ons niet uit, we gaan toch weer snel op-weg! Vandaag was het de Elfstedentocht ik had de route nagetekend van een website. En geloof het of niet, de navigatie heeft zich van zijn beste kant laten zien!

In Hindeloopen was de eerste stop, koffie van ma, met een stuk chocolade! Met uitzicht op de haven, slechts één vervelend Duits kind. We lopen nog even door het dorp, maar ik had meer van dat schilderwerk verwacht. Een mooi oud dorp is altijd leuk.

We rijden weer door, het lijkt of dat apparaat en de route goed gaat. Op een paar omleidingen na ging het super. Het echte stuurwerk door de smalle steegjes. En veel bekijks kennelijk zien ze hier deze rijdende Chesterfield niet heel veel. Gewoon zwaaien, hier zwaait iedereen  toch terug.

En een echte Fries kom je zeker tegen, ik stop om een fietser voor te laten en hij wijst op zijn haaientanden, ik moet door rijden. Gisteren hadden bij het restaurant al gereserveerd en net heerlijk gegeten. Het was weer een topdag.

Dag 4

Deportatie van Lemmer naar Bourtange, na het ontbijt een kamer check, alles weer bij elkaar gepakt en naar de motor. Je merkt het toch, de tassen passen er nu al beter in de motor koffers. Iedere dag twee onderbroekjes minder.. en pas één souveniertje!

De vaginatie heeft het weer super gedaan, ik begin aan hem te wennen! En dat zegt wat, ik met wat autistische trekjes heeft het vaak moeite met die dingen. De rit ging heerlijk, sommige stukken hadden gister al gereden, Friesland is mooi. Heerlijk koffie zitten leuten in de haven van Harlingen. 

Slechts 2 omleiding, maar met de huidige instellingen en een beetje gezond verstand komen weer terug op de route. We lunchen op een bankje in Holwerd, heerlijk in het zonnetje.

We genieten van de lucht van pas gemaaid gras, dat ruikt zo heerlijk. Helaas vervoeren ze dit in open vrachtwagens en reden we zo in een wolk gras die de uit die open bak waaide. Mond dicht houden, gelukkig waaide het meeste gras weg, het zat zelfs bij Linda in haar jas. Bij het tanken alles even uit geklopt.

Half vijf waren bij de B&B nabij Bourtange, een leuk huisje met alles er op en aan. De motor mocht voor de deur staan. We lopen naar de vestiging Bourtange om te eten, een heerlijk restaurant lekker gegeten en ruim 4 km gewandeld.

Dag 5

Vanochtend kregen we COVID-19 proof ontbijt. Geen buffet maar een heer kwam een goed gevulde koelbox brengen. Een heerlijk ontbijt. Het is hier goed uit houden, lekker in de natuur met veel vogeltjes. De roodborstjes kijken door het raam of je buiten komt ontbijten.

Vandaag een rondje Drenthe, voor mij memorylane. Jaren daar op een camping gestaan in Rolde, er gaat dan van alles door je heen. In het dorp koffie gedronken en bloemen gehaald voor vadertje van Lunsen. We rijden naar de uitstrooi plek op het Balloërveld. Het doet ons toch wat..

We lopen een klein rondje en gaan weer verder, richting het TT circuit. Ook daar ben ik geweest met pa, die meer verbaast was over de bezoekers. Vroeger was een deel van circuit openbare weg, maar dat is niet meer. Dus weer een stukje omrijden. 

De volgende stop was Orvelte een oud dorpje als een soort openluchtmuseum. We hebben daar geluncht en een rondje gelopen en de ouderwetse snoep winkel moet je wel bezoeken. Ze hadden stroopsoldaatjes..! En laurierdrop, dus twee blije mensen liep weer naar de motor. Langzaam gingen we weer terug richting Bourtange met de gehaalde boodschappen voor het avondeten.

Er zijn veel mensen die zien dat wij bij hen in de buurt zijn en geloof me ik wil jullie allemaal wel zien. Maar zet Hans op een motor met een mooie route.. De tijd vliegt weer voorbij..

Dag 6

Onze verblijfplaats in Bourtange was goed. Mooie huisjes, heel handig geplaatst waardoor je van niemand last had. Ontbijt weer uit de de koelbox, prima geregeld. De sleutel mochten we in de deur laten zitten. 

Dus met gierende banden gingen wij er weer van door, richting Arnhem. En weer zijn we verbaast over de gigantische villa’s in dorpen waar wij de naam niet eens kende.. Heerlijk zoeven we door het platteland, Nederland is gewoon een mooi land. En opeens rijden door Klazienaveen, wie kent het niet?

Rond elven zoeken we een koffie stop, dit keer was er ook een bierbrouwerij bij. Jammer ik moest nog ff sturen. We bestellen twee koffie en een stuk appeltaart met twee vorkjes. De koffie ging goed, en was al op en Linda stond al open ging afreken en toen kwam de taart, dus maar twee koffie erbij besteld. Sommige mensen horen niet in de horeca..

We brommen weer verder en rijden Enschede binnen, ik had route hier aangepast om langs de herdenking van de vuurwerkramp te rijden. Na 20 jaar kun je dit geen ramptoerisme meer noemen. Maar de beelden van die ramp staan bij ons nog op het netvlies. Even daarbij stilstaan vinden wij belangrijk.

We wilden even buiten Enschede een tafel zoeken, helaas niet te vinden. Misschien weg gehaald voor de 1,5 meter flauwekul! Gelukkig kwam Linda met het plan om dan nu naar een restaurant te gaan. Die was snel gevonden. Al die zaken doen het allemaal op een andere manier. Deze spande echt de kroon.

We kwamen aanlopen en konden op de borden lezen wat we wilden eten (geen menukaart) we proberen twee koppen asperge soep, twee broodjes kroket en twee glazen tonic te bestellen. Uiteindelijk had ze alles gevonden op het apparaat. We zeiden al doe maar rustig aan wij hebben vakantie. We moesten gelijk afrekenen en op het terras gaan zitten.

Vervolgens komt de dame wel bijna opschoot zitten om alles op tafel te zetten. Dus vanavond in ons huisje broodjes gegeten. Een mooi en leuk ingericht huisje nabij Didam.

Dag7

Ja week één zit er op.. en wat hebben we genoten en schitterend weer. Vanochtend heerlijk ontbeten op ons nieuwe onderkomen. Wil in de buurt van Arnhem overnachten, onthoud de naam “Barthenhorst” leuke mensen mooie kamers en smaakvol ingericht.

Vandaag zijn wat dingen gaan bekijken in Arnhem over WWII eerst naar John Frostbrug, bizar wat daar allemaal heeft plaats gevonden.. Hierna zijn naar de Arnhem Oosterbeek War Cemetery gegaan, eerst naar het monument gelopen en daarna naar de graven.

Dit soort dingen doen ons wat, zij liggen hier voor onze vrijheid we moeten dit niet vergeten. Het was lunchtijd in het dorp even een tosti gegeten en hop naar het Airborne museum. We waren iets te vroeg dus even buiten wachten.

Het is een mooi museum zeker de moeite waard. Vooral het deel in de kelder, net of het meemaakt. Daarna naar de Ginkelse Heide in Ede: “Vensters op het verleden” een mooi gedenkteken aan de parachutisten.

We zoeken weer een weg terug, Arnhem is niet fijnste stad om te rijden als je de weg niet goed weet.. Nog even naar de Coop in Didam voor het diner de dagen vliegen om..

Dag 8

Vandaag een rustige dag, bij het ontbijt begon het te spetteren. Niet heel ernstig even later was het droog, even de zadels droog maken en op naar naar Arnhem. De vaginatie had een route via de A12 gemaakt, daar had geen zin in. Dus de zelfde weg als gisteren via het pontje. En wat denk spot op tijd!

Dat is voor Hansie heel wat, dat lukt mijn namelijk niet altijd. Tegenwoordig moet je voor ieder dingetje online tickets regelen en daar is een tijd aan verbonden.

Om 10:30 moesten we bij de Eusebius kerk zijn. Even de handen ontsmetten en door, de kerk is praktisch leeg. Weinig pracht en praal. We gaan met een lift de toren in heel mooi gedaan. Boven worden opgewacht om naar die glazen hokjes te gaan.

Een prachtig uitzicht over Arnhem en over de brug, en de brommer was goed zichtbaar. Daar kijken ook altijd veel mensen naar. En dat carillon wat prachtig, en ook nog bespeeld door jong iemand. Leuk om te zien en zoveel klokken..! 

Toen we weer beneden kwamen liepen nog even de kerk door, en als je foto’s ziet hoe de kerk eruit zag na de oorlog. Snap ik dat er geen pracht en praal meer is. Na de kerk gingen koffie drinken, we wilden ook nog even naar het Airborne museum bij de brug. Helaas, naast het bordje “elke dag open van 10:00 tot 17:00” stond GESLOTEN.

We lopen weer terug naar de markt om een visje te eten. Linda had een smeerseltje nodig voor de lippen en we lopen een winkelstraat in, het was weer even zoeken..

We stappen weer op de motor, we hadden om 2 uur afgesproken met Carina en Helma. Ook daar weer te vroeg, heel leuk dat Helma ook oom Jaap en tante Tiny mee genomen had. Echt super gezellig, allemaal leuk herinneren ophalen. Ik had al zolang niet meer gezien. Zo jammer dat een knuffel nu even niet kan..

Dag 9

Na een heerlijk ontbijt, de aardige dame gedag gezegd en de sleutel terug geven. Echt een B&B die we gaan onthouden. We bestijgen het Tupperware ros en rijden richting Kerkrade. Maar daar doen we een dag over, we rijden ook nog vlak langs Carine en Rob, weer het zelfde pontje. Ik mijn grap al klaar, maar zij niet “ben je er weer”

Een paar dorpen verder zien we een egel op de weg lopen, die had allang moeten slapen. We stoppen even om hem van de weg te halen. We hebben prima getroffen met het weer, op één georganiseerde bui na. Twee  sproei-installaties namen ook de weg mee, het viel gelukkig nog mee. 

Koffietijd, een rustige zaak die ook net open was. Het is zondag, in je vakantie heb je dat niet zo in de gaten. Maar ze hadden koffie. En voor het eerst een lijstje in moeten vullen, we zaten buiten.

Na ons kwamen er nog vijf bikers aan rijden. Ze gingen broederlijk met z’n vijven aan 1 tafel zitten en ook de lijst in vullen. Het gaat echt overal anders.

We rijden zelfs nog stuk over een grind pad, ik heb daar niet zoveel problemen mee, gewassen moet de motor toch wel. Na Duitsland!!

En voor je weet is het alweer etenstijd en Linda ziet een abdij winkel, altijd leuk. Maar de winkel was dicht in Oelespot in Tegelen  wel een heerlijke tosti gegeten. En best veel mooie kloosters gezien.

We zijn weer twee keer over de grens gegaan, je merkt er niets van. Een mooie rit door dorpen waar je het bestaan niet wist en ik geloof 4 km snelweg op de A67

Nu zijn we in kasteel Erestein en gaan om kwart voor acht uur dineren en ons ontbijt briefje in leveren voor morgen, geen buffetten meer..

Dag 10

Vanochtend vroeg op, ontbijt was gepland voor 8:00 uur. Het ontbijt was goed. Vandaag stond er niet veel op de planning. Ik had een route gemaakt door dit mooie landschap met een tussen stop in Gulpener. Hier had mijn oom Herman het vroeg altijd over, hij kwam er bijna ieder jaar.

Dit was een korte stop, want alles was dicht. Jammer ik moest steeds weer aan de verhalen van ome Herman denken. We reden door naar Margraten om de Amerikaanse begraafplaats te bezoeken. Zoveel kruisen en davidsterren, wat een bijzonder hoge prijs voor onze vrijheid. We worden er stil van.

Mooi dat alles zo goed onderhouden wordt. We waren al vroeg en het was rustig. Toen we weg gingen werd het al drukker. We reden het rondje verder door, het was koffietijd in een dorpje een café opgezocht en gevonden. Koffie met aardbeienvlaai. Het zijn hier toch andere mensen, en dat dialect heerlijk.

We waren ook vrij vroeg weer op de kamer, nou is hier achter ook een Zoo. Linda besteld e-tickets (anders kom je nergens meer binnen) en wij hobbel naar de Gaia zoo. Heel leuk, het was alweer een tijdje geleden dat in de dierentuin waren. En je favoriete moet je even zien de ezels en de flamingo’s..

We werden de dierentuin bijna uitgegooid, het was sluitingstijd. Wij lopen weer naar buiten. Buiten zoeken we een eetgelegenheid, mooi best dichtbij het hotel zit een bistro. Daar aangekomen was hij dicht, wij weer naar het hotel, daar konden ons ook niet helpen.

Het restaurant zat vol, dus wij weer Kerkrade in.Een flinke wandeling en best een stuk omhoog, ook dat is gelukt. Heerlijk gegeten, een beetje bij gekomen dalen we weer af naar het hotel..

Dag 11

Vandaag niet op de motor weg, maar met bus en trein (mondkapjes dag) het is niet anders. Om 9:00 gingen we ontbijten en konden direct naar de bus lopen.

In de bus ging het allemaal best goed, niet te druk iig. We rijden tot station Heerlen, we dachten dat onze trein al stond, maar we waren in de stoptrein gestapt. Niet erg wel de goede kant op.

Maar wij zitten daar met mondkapjes op super braaf te zijn. Komt er een of andere landloper met super goor vet haar vlak bij ons zitten. Zonder mondkapje en de hele weg hoesten boeren en zijn neus ophalen. Ik houd zelf ook niet van controle maar nu komen ze dus weer niet. Rond 11:30 stappen we uit in Maastricht, het blijft een mooie stad.

Ergens in 1992 heb ik daar een lift gebouwd, de straat weet ik niet meer, wel de kroeg waar wel toen regelmatig kwamen “in den ouden vogel struis” voeger gooide je daar de pinda-doppen op de grond, net als je sigaretten as.

Toen rookte we gewoon nog binnen, nu niet te bevatten. Toch fijn dat het nu niet meer mag, zelf rook ik al 23 jaar niet meer. Maar die kroeg bestaat nog, en ze hebben heerlijke uiensoep en donker bier uit de tap. De kerk die we wilde bezoeken ging om één uur open dus eerst een hapje eten.

De Sint Servaasbasiliek is erg mooi, eerst de schatkamer bekeken. Een imposant gebouw en het licht zo mooie door de glas in lood ramen. Traditiegetrouw branden we een kaarsje voor de vaders en iedereen die ons lief is.

Vanochtend kwam ik er achter dat één van mijn sandalen kapot is gegaan. Dat is jammer ik was er aan gehecht, ze zijn op zoveel plekken geweest. Sri Lanka, Venetië, Milaan, Barcelona, Cuba. 

Nu nieuwe uit Maastricht, klaar voor nieuwe uitdagingen. Maar het deed zeer, om ze daar weg te gooien. Op de terug weg liep over sint Servaas brug, heel apart de brug was omhoog gegaan voor schepen maar voetgangers konden door lopen.

Op weg naar het station namen we nog een ijsje, Linda rekent €12,- af, ik denk dan hoe zou oma vroeger gekeken hebben als ik 24 gulden vroeg voor ijs? Het was heerlijk ijs, we hebben er wat langer van genoten.. we lopen op het perron richting de sneltrein en wat denk je?

Die zelfde vieze kerel stapt weer in de zelfde trein. Deze keer hebben wat meer afstand gehouden. Vanavond eten we weer in kasteel. Het waren heerlijke dagen in Limburg.

Dag 12

We vertrokken met een licht buitje, niet echt schokkend maar dat werd het wel. Er vielen grote druppels en dat verminderd toch het zicht. Rond half twaalf begon het droog te worden, te laat voor koffiepauze en je gaat ook niet als een verzopen kat ergens naar binnen.

Dus even droog-rijden en opzoek naar een lunch plek. Ook die zijn dan schaars te vinden “zon weg deur dicht.” Ik dacht een restaurant gevonden te hebben, er zaten mensen binnen. Parkeren en wij naar binnen, helaas de keuken was dicht. Verderop in de straat konden we wel eten. Een gezellig tent en heerlijk eten.

We dachten dat we klaar waren met regen. Maar opeens zitten we midden in een wolkbreuk ‘t is niet anders wel even moeten stoppen om mijn bril schoon te maken… Gelukkig duurde dit ook niet heel lang en waren we weer snel droog. Linda had me er al voor gewaarschuwd, het klooster is alleen te bereiken via onverhard pad.

En nu natuurlijk vol met plassen, en die probeer ik zoveel mogelijk te ontwijken. Je hebt geen idee hoe diep ze zijn. Maar we zijn aan gekomen.

We konden tot 17:00 eten bestellen dus een vroeg diner, anders weer 4 kilometer lopen. Na het eten nog even een stukje lopen, even bij de paarden langs. Heerlijk, ondanks de regen een fijne dag geweest. Vandaag twee keer in België geweest, we zitten hier ook pal op de grens.

Dag 13

Vanochtend heerlijk wakker worden in een donkere kamer. De meeste kamers hebben lichte gordijnen in het klooster niet. Echt een onthoud adres. Mooie plek en aardige mensen.

De ontbijt ruimte was een beetje rommelig qua indeling, en er was iemand zo gaan zitten dat er een halve tafel niet gebruikt kon worden.

De zon scheen weer lekker op onze helmpjes. De tocht ging verder langs de Belgische grens. De eerste stop bij Damen in Breda, ik had daar op de motorbeurs (22 februari) een nieuwe motorbroek gekocht.

Ze zijn een tijdje dicht geweest door corona maar hij was klaar, nu weer 5 kilo af gaan vallen zodat hij weer beter past. Maar heerlijk aan de koffie en een beetje bij praten. 

We rijden Breda uit en het begint weer te spetteren, gelukkig niet ernstig. Natuurlijk was weer eens laat net tanken en zocht een pomp.. pfff gevonden op de laatst benzinedampen.

De tank was weer vol de regen stopte en het was tijd om wat te gaan eten, het was inmiddels al bijna twee uur. Een lekkere tosti en kop koffie, we kunnen weer even door.

We kwamen ook nog door Woensdrecht dat was mijn legerplaats bij de luchtmacht is ook een leuke tijd geweest

In Zeeland zijn we nu in het plaatje Sluis onze laatste overnachting. Heerlijk door het plaatsje gelopen en heerlijk gegeten.

Morgen komen we thuis. En is ons rondje Nederland lang de grenzen gereden. De GoldWing mag weer binnen staan… voor twee dagen! Maandag beginnen we weer met dag 1 Eifel vakantie.

Dag 14

Het Fletcher hotel “Dikke van Dale” was prima, leuk personeel een leuke barman. Maar het ontbijt was rommelig. Qua eten prima. Dat hadden ze in Kerkrade beter geregeld.

Vandaag weer terug naar huis, langs een leuke route. We rijden vandaag weer door die Westerscheldetunnel, een lange tunnel waarbij je het gevoel krijgt dat naar het midden van de aardkloot reist.

We stoppen in Zoutelande voor een koffie pauze. Koffie met een Zeeuwse bolus, je moet het gegeten hebben. Was overigens heerlijk Ik begrijp dat het daar zo druk is, een leuk plaatsje op een ideale lokatie.

Het waaide wel behoorlijk vandaag, vooral op de Oosterschelde ging stevig tekeer. Gelukkig waait zo’n GoldWing niet zomaar van de weg af.

We komen steeds weer op bekend terrein via Hoek van Holland, ‘s-Gravenzande, Monster en Den Haag rijden we weer naar huis. Rond 16:00 waren we thuis. De handschoen wilde niet loslaten…