Romeins Limespad (LAW16)

Route 1.

Vandaag hebben wij de wandelschoenen aan getrokken, niet de stoute schoenen! Wandelen gaat ons sinds de vakantie in Luxemburg steeds beter af. Dus in Nederland ook op zoek naar wandel paden. En ik vind natuurlijk weer iets met Romeinen, het Romeinse Limespad (LAW16). Dit was de noordgrens van het Romeinse rijk ooit.

Vandaag liepen we de eerste etappe, we parkeerde de auto in Oegstgeest vlak bij het eindpunt en reden met de bus naar het begin.

Van de bushalte in Katwijk was het 1 km lopen naar het startpunt. De route zou 14 km zijn. Maar voor ons doen gaan we daar over heen. We hadden beide een app van Wandelnet op de telefoon staan, ik open hem zoek de gedownloade route en krijg hem niet open. Hij deed nada, bij Linda ook niet! 

Dat was wel een dingetje #wandelnet ! We gingen de markeringen volgen. In het begin een beetje gemopper naast me, maar we komen er wel. In Katwijk had de route beter aangegeven kunnen worden. 

Maar het ging steeds beter, we lopen een stuk door de waterleiding duinen. Memory lane voor mij, veel met mijn ouders gelopen met de hond. We stoppen om een appeltje te eten, niet te lang want het was niet echt warm.

We lopen door tot Rijnsburg, daar woont vakbroeder Remco Fisser. Daar hebben we ons broodje opgegeten met een bakkie koffie. Toppie gozer, dank je wel! We lopen door op voor mij bekende terrein, alleen alles is daar nu bebouwd. Alles veranderd maar gelukkig ook een hoop dingen niet.

En net in de laatste kilometers gaat het nog even flink regenen. We komen weer in mijn oude krantenwijk waar ook de auto staat. 17 km gelopen.

Route 2.

Vandaag liepen deel 2 van het Romeins Limespad (LAW16) het was heerlijk loop weer. We begonnen waar we vorige week gestopt waren. We parkeerde de auto bij het eindpunt en rijden met de bus richting begin. De route zou 12 km zijn, we zijn van Leiden centraal naar het Leidsche hout gelopen. Daar begon de route. Het was een mooie route, door parken en door mooi Leiden.

Voor mij veel herinnering opgehaald. We komen door de Boerhaavelaan, de flats waar ik vroeger veel kwam voor mijn werk zijn gesloopt.

We steken de Rijnsburgerweg over en lopen door het oude poortgebouw van het AZL (nu LUMC) Zo lopen we door de museum tuin van Volkenkunde, hier heb ik ruim 4 jaar gewoond met mijn ouders. Bij de kazerne bij de morspoort drinken een kop koffie, wel buiten alleen koffie to go! We lopen door het staatje waar ooit het huis stond waar Rembrandt woonde. Helaas is dit gesloopt.

We komen langs het gebouw waar ooit de V&D in zat. Nu zit er een AC-TION in, gelijk sponsjes gehaald (we worden niet gesponsord). Het was inmiddels lunchtijd en het begon ook te regenen, we lopen de Burcht in om daar droog ons broodje kunnen eten. 

Lunchen in de Burcht, daar wordt een Leidenaar blij van. Natuurlijk blijf ik ook de hele weg maar zeuren over Romeinen.. Weer een leuke route, en ook veel dingen gezien waar we geen weet van hadden. En de markeringen klopte redelijk!

Route 3.

Omdat het zulk mooi weer zou worden zijn we vandaag gaan lopen en niet op zondag. En mooi weer was het zeker, het leek wel lente. Vandaag was het een home-run. We liepen naar de bushalte in ons pittoreske dorpje. We wat aan de vroege kant, dat lag aan mij. Ik was klaar, jas aan tas op mijn rug. Probeer me Dan maar binnen te houden. We reden naar Leiden tot de  Korevaarstraat.

Het begin van de route was in park Cronesteyn dat was 2 km extra. Met een bus kom je niet makkelijk daar waar je wil zijn.

De route was mooi, het weer was super. Niet heel warm en lekker in de zon. Via Zoeterwoude liepen we richting Hazerswoude, veel door de weilanden. Even stoppen voor de lunch, met een mooi uitzicht en veel vogels. Heerlijk dat geluid van al die beesten.

Het laatste stuk hadden al meer gelopen, ook weer door een weiland bij Jeu de Boer. Een leuk stuk, nu stonden er schapen met gekleurde kontjes…. Van een route van 12 km maken wij er bijna 16 km van #omdathetkan.

Route 4.

Het had wat voeten in de aarde, we konden van huis gaan lopen. Want de start was hier vlakbij. Het punt lag in Zwammerdam en daar rijd door Corona geen bus, lijn 722 rijd niet meer. Linda nog met Ariva gebeld, maar die gaven ook geen soelaas! Dus voor de route van vandaag, eerst gisteren mijn auto bij het eindpunt geparkeerd en met Linda’s superluxe auto terug gereden.

Dus vandaag we van huis gaan lopen naar Zammerdam over het Limespad. Het begon met een miezerbuitje maar snel moest de regen hoes over de rugzak. We zijn het inmiddels wel gewend. Bij station Alphen a/d Rein dronken koffie to go. De route ging richting de Rijn en die zouden volgen tot Zwammerdam.

Langs de Rijn eten we ons bammetje, niet te lang je wil ook niet te veel afkoelen. Het was weer een flinke trip van ruim 18 km. En uiteindelijk ook heerlijk in de zon gelopen.

Route 5.

Vanochtend weer vroeg uit de veren. Om deel 5 te gaan lopen van het Romeins Limespad. Gisteravond was het nog een twijfelgeval, na een bezoek aan een hardhandige Thaise masseuse had ik overal pijn. Zelfs in mijn rechter heup (mijn ongevoelige kant zeg maar). Gelukkig is, in mijn slaap de schade redelijk hersteld. Dus worden er broodjes gesmeerd, koffie gezet de rugzakken gepakt en door.

We stappen allebei in onze auto, we zetten Toyota 1 op het eindpunt en met Toyota 2 rijden naar het begin.

Zwammerdam naar Driebruggen het zou 17 km worden en dat klopte ook aardig. Via een flinke omweg liepen we naar Bodegraven. Een flink stuk door de weilanden, het blijft soppen maar zo leuk. Je komt ééns wat anders tegen, schapen koeien.

We komen lang een gemaal uit 1843 en steken een onbewaakte spoorwegovergang over. We komen langs een rijtje huizen waar je geen auto kan parkeren. Wel leuk met een watertje voor de deur.

Tijdens deze route zijn we er ook achter gekomen dat Andrélon ontstaan is Bodegraven in de jaren 40. De naam is de samenvoeging André en kapsalon, weer een leuk weetje.

Het was weer een heerlijk route, maar op een geven moment verlang je weer naar asfalt deze route liep voor 40% onverhard. Wel langs mooie plekken.

Dat bord op 2e foto van onder is te zien op de A12, iedere keer dat we daar langs rijden “kijk daar stonden we”

Route 6.

Het was weer ‘Romeinen dag’ vandaag. We stonden vroeg op, we wilden om 9:00 rijden. Weer met 2 auto’s, nu van Driebruggen naar Woerden. In Driebruggen liepen we al snel door het gras over een dijkje, een stukje verder over een smal paadje tussen de weilanden door. We liepen door tot Papenkop daar een bankje gevonden voor de koffiepauze dit keer mocht ik de kan dragen.

Gelukkig heb ik hem heel weten houden. De route ging via een lange weg tussen allemaal mooie boerderijen, en al kletsend ben je zo aan het eind van zo’n weg.

We volgen een fietspad richting Woerden, de telefoon van Linda was bijna leeg dus goed op de aanwijzingen letten. We eten een boterham onder de A12. We vinden het zo leuk, via zulke routes komen we op hele mooie plekken.

In Woerden lopen we de laatste kilometers langs de Oudenrijn. Een smal pad vlak langs de huizen. En voor we het door hebben staan we weer bij de auto. Weer heerlijk gelopen 17 km.

Route 7.

Vandaag liepen we van Woerden naar Utrecht, volgens Wandelnet was dit 18,3 km. Wij kwamen op 19,1. We liepen heerlijk in de zon. De eersts 9 km langs de oude Rijn heel mooi in het nog witte gras.

We hebben twee korte pauzes genomen, lang zitten is niet zo fijn in deze temperaturen. Maar een lekker bakkie koffie gaat er altijd in.

We lopen door de bekendste Vinex-wijk de Leidse Rijn in Utrecht, daar waren even van de route af (vandaar de extra km). We lopen over de A2 tunnel en steken het Amsterdam-Rijnkanaal over via de Dafne Schippersbrug en al snel zijn we bij de auto. We rijden naar het beginpunt om de auto van Linda op toehalen en op naar huis.

Route 8.

Vanochtend weer uit wandelen, dwars door Utrecht. We reden door dicht mist eerst naar het eindpunt de slagbomen waren open en parkeren daar de vluchtwagen. Daarna met auto 2 naar het begin. We lopen langs het Amsterdam-Rijnkanaal onze weg langs de grens van de Romeinen. We hebben wel enige moeite gehad om de route markeringen te vinden in Utrecht ook veel stickers waren helemaal wit, het rood was er vanaf.

We liepen naar de dom toren, we hoorde hem wel maar zagen er niet veel van door de mist. Toen we er vlakbij waren stond hij ook nog in de stijgers. Maar weer een hoop geleerd, ik wist niet dat een deel van deze kerk in 1674 door een tornado verwoest was. Waar de muren en pilaren stonden is zichtbaar gemaakt in de bestrating.

Rond 12:00 uur vinden we een overdekt bankje, niet voor de regen maar de banken blijven schoner. Dus wij aan de koffie en broodjes. Jammer, dit soort dingen hebben wij wel vaker, ik schenk de koffie in en even later komen er twee zwervers aan. Ze gaan op veilige afstand zitten. En flink aan de babbel en stevig hoesten en bier drinken.

De pauze flink ingekort, en door. We lopen een stukje door om de rest van de lunch op te eten, lekker net buiten de stad. We lopen door richting fort aan de Vechten, we zagen een paar schitterende roofvogels en liepen over het oude fort Fectio het grootste fort van de Romeinen in Nederland.

We lopen naar de auto, helaas was de slagboom nu dicht, en moesten we een parkeermunt halen, gelukkig bood Linda aan dit te doen❤️ Onderweg naar huis begon het stevig te regenen, we hebben het nog getroffen met het weer.

Route 9.

Vandaag een korte route van het fort aan de Vechten naar Werkhoven ongeveer 11 km. Maar wel met een extraatje, de moeder van Linda liep met ons mee. Super gezellig. Na het plaatsen van de auto’s begon begon de wandeling. Dit keer over jachtpaden. De wandeling liep langs de kromme Rijn, sommige paden waren wel druk bewandeld maar het was te doen.

Als we een beetje rekening met elkaar houden is het goed te doen. We liepen ook weert heerlijk in de zon. We drinken koffie op een bankje bij Bunnik, heerlijk aan het water. 

We lopen weer door, maar op zo’n korte route moet uitkijken, voor het weet sta je alweer bij de auto. Dus een bankje zoeken voor de lunch. Al snel een bank gevonden, maar we besluiten de volgende te nemen. De volgende bank zag er niet jofel uit. Uiteindelijk op een stenen muurtje in Odijk gegeten.

Naast een slootje met meerkoeten, ik ga dan al snel delen met die beesten. Leuk om te zien hoe die dan op het brood duiken. We moesten nog 2,5 km lopen, het was een mooie route helemaal door de natuur.

Route 10.

Wandelen op eerste kerstdag, het kan. We waren ook niet de enige die de wandelschoenen aan trokken vandaag. We liepen van Werkhoven naar Rijswijk (Gelderland) 18 km. hoofdzakelijk langs de Kromme Rijn. We hadden weer heerlijke klei paden, we gleden alle kanten op. Wij houden wel van deze paden.. Maar het lopen en weg glijden vraagt wel wat van ons, maar daar komen we later achter.

We vonden een oud bankje voor de koffiepauze, met uitzicht op de Kromme Rijn. Was is Nederland toch mooi! We wandelen door tot Cothen, ik vertel Linda dat ik zonder kniebandage loop. Linda vraagt of hem wel bij me heb. Nee dus.

En daar kreeg ik later spijt van. We eten onze bammetjes op in Cothen, we hadden toen 9 km. gelopen. Leuk langs een oud kasteel Rhijne Stein. De route ging verder door naar Wijk bij Duurstede. En ik begon al redelijk last te krijgen van mijn knie. 

In Wijk bij Duurstede miste we één markering, gelukkig geen langere omweg. We kwamen weer keurig in het park waar ook een kasteel stond. We lopen naar de pond en kunnen even uitrusten voor de laatste 2 km. We hebben hoofdzakelijk heerlijk in de zon gelopen!

Route 11.

Route 11 alweer, wat gaat dat allemaal snel. Vandaag van Rijswijk (Gelderland) naar Lienden gelopen. Een mooie omgeving op de Betuwe tussen de fruitbomen, we liepen wel veel op de weg. Dat houd de schoenen schoon, maar we moeten wel opletten op het verkeer. Heel braaf mijn kniebandage weer om gedaan en nu ging het weer stukke beter. We drinken een kop koffie bij het eiland van Maurik.

We drinken een kop koffie bij het eiland van Maurik. Gewoon op een bankje langs de weg met onze eigen koffie. Deze keer was ik de koffiedrager. De pauzes zijn niet al te lang, door de kou wil je weer snel gaan bewegen. Onderweg weer zo’n grote roofvogel gespot. We lopen hoofdzakelijk op een dijk, dus flink in de wind.

We spreken af dat we bij het eerstvolgende bankje gaan eten, jullie raden het al. Geen bankje meer te vinden. Bij een bedrijf zag ik een bankje staan, ja Linda daar gaan we eten. Peters assurantiën in Ingen, bedank voor het beschikbaar stellen van de picknick bank!

We lopen de laatste 5 km met hier en daar een spetter regen, maar spotten ook nog een ooievaar op het nest. Het blijven schitterende vogels.

Route 12.

qWe gaan weer aan de wandel, nu van Lienden naar Wageningen. We begonnen in het witte landschap. Erg mooi, maar de zon heeft het snel gesmolten. We hadden weer fantastisch weer, af en toe werd het zelfs warm. We zochten weer naar een koffie bankje, helaas niet gevonden. We lopen een stuk over de uiterwaarden van de Nederrijn. Een schitterend gebied, met uitzicht op de Grebbeberg.

Uiteindelijk vinden we een bankje, maar dit gelijk voor de lunch. Dus liepen we 17km met maar één pauze. We gaan met een pontje de Nederrijn over naar de blauwe kamer, een natuurgebied. Hier zat een steenfabriek en een boerderij, deze zijn aan de natuur terug gegeven.

We lopen door richting Wageningen, en als ik dan een paar ezels zie, moet ik er een foto van maken.. we krijgen nog een leuk modderig pad. De laatste kilometers tot de auto was langs een drukke weg. Vooral fietser hebben er moeite met wandelaars.

Route 13.

Omdat de deze route vrij lang is, zijn we naar een hotel gegaan dit weekeind. De route loopt van Wageningen naar Heveadorp. Een mooie route waarvan veel door de uiterwaarden liep. Veel klei en modderpaden. De hele week geen last van mijn knie gehad en de hele week geen bandage om gedaan. Weer niet handig, vandaag deed hij alweer snel zeer. Wel met de bandage om, maar het liep niet echt makkelijk.

Maar weer veel dingen gezien, ik dacht weer een roofvogel te zien. Het bleek een hele dikke woudduif te zijn. We komen langs diverse oude steenfabrieken. We kwamen zelfs door een natuurgebied waar ook bevers 🦫 zitten. Helaas niet gezien.

Wel zijn geknaag aan diverse bomen. Van de uiterwaarden liepen we een bos in. Veel klimmen en afdalen.

In de bossen viel de temperatuur nog mee, maar langs de waterkant stond een zeer koude wind. We hebben de laatste kilometer een kortere weg genomen, we moesten weer een stuk klimmen door een stuk bos. We bleven beneden en liepen naar de auto. Nu weer even bijkomen.

Route 14.

Gisteravond zijn al naar Arnhem afgereisd. Een NH hotel aan de Rijn was het geworden. We kregen nog een betere kamer ook, meer een suite. Dat is wel handig, je moet op je kamer namelijk eten. Wel lekker dat we daar nu de ruimte voor hebben. We plaatsen de auto’s bij het eind en begin. We lopen ook het stukje wat we vorige week hadden overgeslagen, dus een klein extraatje. Het was weer een mooie route met veel off-road paden door de uiterwaarden.

We zijn weer heerlijk aan het klei-stampen geweest. We komen ook veel dingen tegen van “Marked garden” WW2 is ook iets wat wij interessant vinden. We lopen van Heveadorp naar Arnhem. Gelukkig ging het allemaal goed met mijn springknie(ik kende het ook niet).

We hebben ook weer veel beesten gezien, koeien, paarden een buizerd en twee kamelen (dat geloof je toch niet). Gelukkig hebben de foto’s nog. De route was 16 km. Op foto staat 15,81 maar ik heb de track te laat aan gezet.

Route 15.

Jaja we hebben wel gelopen zaterdag, 20 km. Maar we hadden zo een gezellige B&B! Dus hebben we heerlijk zitten kletsen met Helma, veel herinneringen opgehaald vandaar dat dit verhaal iets later was. De route was lang 19 km, en 1 km naar het begin van de route. Het was best koud, maar met goede kleding goed te doen. We lopen weer richting de spoorbrug, nu aan de ander kant van de Rijn. Hij blijft indrukwekkend.

We lopen om Arnhem heen richting Elst. Zo open in het veld waait erg veel, een heel koud windje. Tussen wat begroeiing vinden we een bankje voor een thee stop. Lekker met een stuk chocolade, het wel ff knagen hoor. Door de kou wordt chocola zo hard als een steen. 

We lopen door, en komen zowaar een stel Romeinen tegen met een boot en ossenkar. Ze waren uit een dikke plaat staal gesneden, leuk gedaan. We lopen door park Lingezegen, met de neus in de wind over een dijkje naar Elst.

Op het bankje voor de kerk eten onze broodjes. Met warme thee. Linda wilde eigenlijk een bakker zoeken voor iets warms, maar zoeken kost bij ons meestal veel kilometers. En we moesten er nog 7.

Uiteraard was het laatste stuk weer een modderpad, die schoenen van ons hebben het niet makkelijk hoor.. Mijn knie had nergens last van. We hadden ook niet veel hoogte verschillen.

Snel de vieze schoenen in de krat gezet en op naar Arnhem even lekker warm douchen.. Dankjewel Helma voor de goede zorg👍🏻

Route 16.

We starten vanochtend in Bemmel, we rijden met Linda’s auto naar het begin. De B&B zit redelijk vlakbij het eindpunt. In het begin hadden we nog flink wat klei paden, tot we bij de Waal kwamen, het water stond al redelijk hoog. We moesten de alternatieve route nemen. Uiteindelijk kwamen we via de alternatieve route weer op een straat die het water in liep. We kijken in de rugzak, maar nee geen zwemkleding..

We lopen langs weide waar Schotse hooglanders in staan, door het hoge water waren ze naar een hoger deel gelopen. Lekker dichtbij de weg, zo fotogeniek deze dieren.

We maken zelf andere route. En steeds even kijken naar de kracht van het water. Qua weer hebben het nog redelijk getroffen. Geen zon, maar wel droog. In Nijmegen ondervinden wat problemen met de markeringen van de route.

De stikkers van de “Rivieren route” zijn over die van de stikkers van de RomeinseLimes geplakt. De route zou 11 km zijn, door omleidingen kwamen wij op 13,5 niet slecht. Nog 2 routes en we hebben de hele route gelopen.

Route 17.

Het gaat maar door, elke week lopen we een stuk. Goed voor onze conditie en we hebben er lol in. En daarbij zie heel veel mooie dingen, landschappen en leuke Romeinse weetjes.

Het was de bedoeling om dit stuk vorige week zondag te lopen, maar door de storm en de fijne sneeuw leek het ons geen goed idee. We moesten ook nog terug rijden door de sneeuw.

Vandaag heerlijk gewandeld in de stralende zon. Er lag overal nog zo veel sneeuw, (de sneeuw engel is niet zelf gemaakt) prachtig om daar lekker door heen te banjeren. We begonnen in Nijmegen en lopen richting de duivelsberg.

We stoppen voor koffie en koek, gewoon in het bos in het zonnetje wat wil je nog meer. Zitten in de sneeuw leek ons geen goed idee, maar aanspraak heb je al snel met mede wandelaars.

Het was niet gepland, maar precies rond lunchtijd komen we langs een Fletcher hotel in Holdeurn en laten ze daar nou snert verkopen en een hotdog. Wel buiten opeten.

Het was nog een leuk “op en neer” stukje op de duivelsberg, maar al snel waren weer bij de auto. Schoenen wisselen tassen op de achterbank, we hebben het stuk van Katwijk tot de Duitse grens gelopen. Volgende week het laatste stuk van Voorburg naar Leiden.

Route 18.

Vandaag hebben we de laatste route van het Romeins Limespad gelopen, trouw ieder weekeind een stuk lopen door het mooie Nederland. Het thema trok mij erg aan, ik heb wel wat met Romeinen!

In het begin heb ik Linda daar een beetje mee gepest, maar uiteindelijk vond het toch ook wel leuk over die Romeinen. Deze tocht was niet langs de grens, hij liep van Voorburg naar Leiden.

Nooit geweten dat Voorburg ooit een belangrijke handelsplaats voor de Romeinen was. Bij elke route komen we achter dit soort dingen. We komen langs de sluis in Leidschendam. Hier kwam ik regelmatig met mijn vader op de fiets.

Het was heerlijk weer om te wandelen, vorige week liepen met temperaturen van -7 en nu was het 17 graden. Bizar verschil in één week tijd.

We lopen door de vlietlanden, een mooi natuur gebied tussen de vliet en de A4. Dan hoor je opeens hoe veel lawaai zo’n snelweg maakt. De pauzes gaan nu ook beter, lekker een bammetje eten in de zon zonder afkoeling.

Weer 18 km gelopen en nu maar kijken welke route we hierna gaan volgen. We houden het nog even spannend…

Haans en Linda.


Geplaatst

in

door

Tags: